De Kersttijd is bij uitstek de tijd om cadeautjes uit te wisselen. Bol.com en de Mediamarkt beleven gouden tijden, een nieuw record van het aantal bankoverschrijvingen is bereikt. En morgen een recorddag voor ebay, als velen hun kerstgeschenk toch niet helemaal vonden wat ze willen.
Zo ook met het kerstcadeau van onze kardinaal: een interview in De Tijd. Ook hier een cadeau dat niet helemaal is zoals je het zou willen. Let op, ik heb er alle begrip voor dat het niet gemakkelijk is om vandaag priester te zijn, laat staan primaat van België. Maar toch mogen we verwachten dat hij zijn kruis opneemt... Een katholicisme met een slap visademke komt echter naar voren, en dat is jammer. Een Kerk met een weifelende kardinaal, die volgens De Tijd 'geen natuurlijke autoriteit' uitstraalt. Katholiek zijn is duidelijk niet iets om fier op te zijn.
Mijn grootste moeite is met de vurige verdediging van de kardinaal van 'de moderne seculiere rechtstaat'. Hij noemt het 'het beste model dat de mensheid ooit heeft gekend'. Elders spreekt hij over de 'neutrale staat'. Maar wat houdt dat nu eigenlijk in?
Heeft het aanschijn van de aarde ooit een 'neutrale staat' gezien? De staat legt ook de openbare moraal vast. Heeft men ooit een 'neutrale moraal' gezien? Het 'beste model dat de mensheid ooit heeft gekend' in het westen, legt vandaag een moraal op die diep on-Katholiek is. Is dat een neutrale moraal? Een omarming van de 'cultuur van de dood'; een contraceptieve staat die niet meer capabel is om het eigen bevolkingsaantal op peil te houden, en dus overgaat tot 'le grand remplacement' met vluchtelingen en asielzoekers. Is dat de 'neutrale staat'? Is dat het Katholieke ideaal?
Is het Katholieke ideaal niet eerder een 'Katholieke monarchie': "Christus Koning"; nochtans het beeld dat het meest bijbels lijkt. Ook moeilijk te realiseren natuurlijk, maar wel een beeld dat veel meer aansluit bij het ideaal van het Nieuwe Testament. Het waanbeeld van de kardinaal dat een religieuze staat per definitie oppressief en intolerant moet zijn, stoelt op weinig vertrouwen op de eigen Katholieke gemeenschap. Meer nog ik durf te betwijfelen of een 'moderne seculier rechtstaat' het lang overleeft als niet een meerderheid van de bevolking christelijk is.
Dit model van Mgr De Kesel nodigt uit tot passiviteit en luiheid. Het is immers niet meer nodig om te evangeliseren. Dat doe je natuurlijk niet in een 'ideaal model'; want we willen niet terug naar een cultuur met één dominante religie. Is dat nochtans niet expliciet wat het Evangelie van ons vraagt? Dat we het Evangelie verkondigen van de daken, en het te pas en te onpas ter tafel brengen? Is dat niet wat ons diepste verlangen is voor ieder mens: dat hij Christus ten volle zou mogen leren kennen? 'Liever turks dan paaps' lijkt de kardinaal te belijden.
Dat slap katholicisme zorgt ook dat de kardinaal het prima vindt dat men niet iedere week naar de kerk gaat. Is dat nochtans niet waar de Kerk toe oproept? Is dat niet wat Jezus zelf iedere week deed in de synagoge? Waarom dan een kardinaal die dat allemaal niet belangrijk vindt? Zou hij zelf beseffen hoe demotiverend zijn verhaal is voor Katholieken die zich dagelijks voor de Kerk inzetten?
Als de kardinaal het evangeliseren niet belangrijk vindt, maar alleen 'maatschappelijk relevant' wil zijn, waarom wordt hij dan niet hoofd van een NGO? De leprastichting (St Damiaanstichting mag natuurlijk niet in de seculiere staat waar hij lippendienst aan wil bewijzen), of het MSfonds, misschien Greenpeace of Amnesty International? Daar voelt hij zich waarschijnlijk 'maatschappelijk relevanter', en dan kan de Kerk op zoek naar iemand die in zijn kerstpreek niet zoekt om 'maatschappelijk relevant' te zijn, maar die vertelt waar ieder mensenhart naar dorst: God is mens geworden voor iedere mens op aarde, en daarmee is heel de geschiedenis van de mensheid veranderd.
Het Woord werd vlees, maar de duisternis nam het niet aan...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten