Zelfs Vaticannews.va heeft het door / volledige stilte op kerknet ...

 

Belgium court limits public Masses at Christmas

Belgium’s Council of State prohibits the celebration of Masses on Christmas with a congregation of more than 15 participants, due to coronavirus-related restrictions.

By Devin Watkins

It will be a Christmas without large public Masses in Belgium this year.

The Council of State, Belgium’s highest administrative court, confirmed the ban on Tuesday in response to a petition from a group of Catholic priests.

The group had appealed against a ministerial order issued on 11 December, which limited public gatherings for worship to 15 participants.

‘Not contrary to religious freedom’

The court rejected the request on the grounds that the restrictions are necessary “to preserve public health in the context of the coronavirus pandemic.”

“These requests were directed against the ministerial order of December 11, 2020, which once again authorized the collective exercise of worship in buildings, but limited it to a maximum of 15 people,” reads the ruling. “In particular, this regulation is not contrary to the freedom of religion, the principle of equality, or the principle of proportionality.”

‘Concerning development’

The spokesman of the Belgian Bishops’ Conference, Fr. Tommy Scholtes, expressed regret at the decision, speaking to RTBF, a Belgian broadcaster.

He said the Council of State “did not accept the arguments of these priests who were trying to save Christmas.”

The group of priests who brought the appeal called the ruling “a serious development in the protection of individual rights, which every citizen of this country should be concerned about.”

They added that the Council of State has given the government “a wide margin of discretion in assessing whether or not to severely restrict freedom of worship.”

‘No proportionality’

Ahead of the 11 December order that restricted access to public worship, Belgian Catholics had hoped for more flexibility on congregation sizes.

Many had anticipated measures that took into account the size of the place of worship, as Italy and France had done.

One of those who lodged the appeal is the Rector of the Basilica of the Sacred Heart in Koekelberg, Father Marc Leroy.

He complained that only 15 people are allowed to enter his church, which is the largest in Belgium and measures over 10,000 square meters.

In normal times, the church welcomes around 700 of the faithful.

“I don’t think the politicians really know what is going on at the moment,” he lamented.

Zalig Kerstmis!

 

Raad van State: geen uitbreiding van 15 personen in de H Mis

Voor de raad van State is er geen onredelijkheid om de eredienst te beperken tot 15 personen. De raad van State is ook van oordeel dat deze regeling niet strijdig is met onder meer de godsdienstvrijheid, met het gelijkheidsbeginsel en het proportionaliteitsbeginsel

Opeengepakt in de luchthaven kan wel, volle winkelstraten kan ook, maar dat is proportioneel overeenkomstig met een kathedraal met 15 personen in (en dus gemiddeld 30 meter uit elkaar dan).

Het gaat er gewoon om dat de Katholieke gemeenschap in dit land te klein is en te weinig van haar oren kan maken, en geen leiders heeft die ook de intentie hebben om te zoeken naar oplossingen (in Vlaanderen dus geen drive-in Kerstnachtmis zoals in het Bisdom Roermond). 

Vanavond dus opnieuw demonstratie voor de Kathedralen tegen deze onredelijkheid en manifest ongelijke behandeling van de eredienst. 

Schoonheid zal de wereld redden.

 

Zoek het verschil

Bisdom Antwerpen: 

Wij stellen vast dat op een aantal plekken in ons bisdom het voorstel aan gelovigen wordt gedaan om na een gestreamde viering gelovigen naar de kerk uit te nodigen om ze daar  een communie te geven.

Wij begrijpen dat gelovigen creatief zijn in het zoeken naar alternatieven om de H. Communie, het heilige teken dat ons zo verbindt, toch te kunnen ontvangen maar dit voorstel gaat te ver. Daarom vragen we met aandrang aan alle PE en parochies van het bisdom Antwerpen om dit voorstel niet te doen.

 

Twitter Kardinaal Sarah:

Nobody can prevent a priest from confessing and giving communion, nobody has the right to stop him. The sacrament must be respected. So even if it is not possible to attend Masses, the faithful can ask to be confessed and to receive Communion. +RS

Zoek het verschil

De Vlaamse bisschoppen: 

De bisschoppen drukken nogmaals hun solidariteit uit met de regering, de zorgsector en alle anderen die onvermoeibaar strijden tegen het virus. Ze verdienen alle steun.

Mgr Dominique Rey, Bisschop van Toulon: 

25 nov.

  · 

  · 30 personnes. Où est la liberté de culte ? Cette disposition est insultante et inacceptable. Les catholiques ne sont pas une variable d’ajustement et nous allons le faire savoir.

105 reactie
 

Dindag 15 december: gebed voor de Kathedraal om 19 uur voor de openstelling van de Eredienst

 

De regering met Quickie lacht ons uit.

Zou er in Vlaanderen nog iemand zijn die het hoog op heeft met de bisschoppen? Ze zijn totaal afwezig. Ze willen absoluut dat alle communicatie via kerknet loopt, maar daar staat nooit iets actueel op. Zouden ze nu opnieuw de staat gaan bedanken dat we met 15 naar de Mis mogen, om vervolgens te zeggen dat dat praktisch onhaalbaar is en ze dus verder gaan met de mensen de Sacramenten te onthouden? 

En gaan we dan over een jaar terug catechese krijgen van diezelfde bisschoppen over hoe essentieel de sacramenten wel niet zijn? 

Overigens toont de hele crisis wel hoe ingestort de Kerk in Vlaanderen wel is. In Nederland en Frankrijk is er nog een duidelijke tegenstand van de leken. In Vlaanderen haalt men met moeite, en dan nog met buitenlandse steun, een petitie van 10 000 man... 

Als de bisschoppen zo voortdoen om te weigeren te getuigen van het belang van de Sacramenten voor ons, dan zijn we binnenkort niet meer met 15. Dan is het ook opgelost natuurlijk. 

 

Onbevlekte Ontvangenis van Maria - 8 december

 

Initiatief voor de terugkeer van de H Mis; 8 december

 Algemeen initiatief om voor de Kathedralen in ons land te bidden voor de terugkeer van de H Mis. 

Zalig Kerstmis, en dank aan de stad.

 Dit jaar, zonder controverse, een mooie kerstboom en kerststal op de grote markt. Bedankt aan ieder die daar voor gezorgd heeft!

En, wat vroeg, alvast een Zalig Kersmis

Nieuwste petitie voor de Mis

 https://www.pourlamesse-voordemis.be/

Michaël Londsdale: de schat van de Eucharistie

 

Michaël Londsdale was een goede vriend van Mgr Dominique Rey. 

Hij is onder andere bekend van Bondfilms en oa de film over de vermoorde Algerijnse broeders. 

Wat overal kan, kan niet in België? Speciaal sacrament-virus? Het verspreid zich niet in de winkel, zwembad of museum, maar o wee in de Kerk?

 Beste Pastor, medewerker van een PE, verantwoordelijke voor communicatie in een PE,

Wij stellen vast dat op een aantal plekken in ons bisdom het voorstel aan gelovigen wordt gedaan om na een gestreamde viering gelovigen naar de kerk uit te nodigen om ze daar  een communie te geven.

Het huidige ministerieel besluit van 1/11/2020 laat dit niet toe. Elke vorm van publieke eredienst is tot nader order verboden.  Mensen uitnodigen zich te verplaatsen om hen dan in groep (ook al is het maar met maximum 4 personen te gelijk) in een kerk te ontvangen, is dus duidelijk niet de bedoeling.

Wij begrijpen dat gelovigen creatief zijn in het zoeken naar alternatieven om de H. Communie, het heilige teken dat ons zo verbindt, toch te kunnen ontvangen maar dit voorstel gaat te ver. Daarom vragen we met aandrang aan alle PE en parochies van het bisdom Antwerpen om dit voorstel niet te doen.

Via onze kerknet pagina vind je tal van alternatieve manieren om deze Adventstijd waardig en in verbondenheid te vieren, zonder gevaar voor je eigen gezondheid en die van de mensen die je toevertrouwd zijn.

Vanwege de bisschopsraad

Bruno Aerts

------

Merken we hierbij op dat de Communie in deze tekst van het bisdom Antwerpen, geen Sacrament is, maar 'een teken dat ons verbindt'....   Zie je, het is geen kwestie van gezondheid, het is een kwestie van geloof, dat men kwijt is. 

Het is duidelijk dat 4 mensen samen in een Kerk om de Communie te ontvangen een grote bedreiging zijn voor de algemene gezondheid. Het is beter de sacramenten niet te ontvangen .... volgens het bisdom Antwerpen zijn het toch niet meer dan tekens van verbondenheid.  

De Kerk blijft zonder Sacramenten

Nu ook in Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk de Kerk terug de Eucharistie publiek mag opdragen, net voor de advent, vinden onze bisschoppen het prima dat we dat in Vlaanderen niet mogen. 

Bedankt. En toch is het een zaak van ongeloof in de Sacramenten en geen bezorgheid voor onze gezondheid.

Add 27-11-2020: Zou het nu werkelijk zo zijn dat musea open mogen en alle winkels, en de Kerk de Eucharistie niet opdraagt????? En onze bisschoppen gaan daarmee akkoord????? Dat ze dan maar een molensteen om hun nek hangen en zich in het water gooien.

Wij willen de Mis!

 KERKELIJKE LOCKDOWN 225 JAAR GELEDEN Met Allerzielen gingen de kerken voor de tweede maal in lockdown in het jaar van de Covid-19. Terwijl in België er amper weerstand kwam vanwege de kerkelijke overheid en de gelovigen, gebeurde dat wel in Ierland, Groot-Brittannië, en vrij massaal in Frankrijk. Zelfs vanuit de politieke wereld werd de ingreep op de strikte Franse scheiding van Kerk en Staat aangekaart, terwijl heel wat bisschoppen openlijk protesteerden en gelovigen diverse initiatieven namen. Die gingen van het bidden van de Rozenkrans tot het willen misvieren voor het kerkportaal, als betogen voor de vrije godsdienstbeoefening! De overheid probeerde dat alles tegen te werken en dreigde met sancties en het opstellen van proces-verbalen en het daadwerkelijk uitschrijven van boeten. Dat alles doet ons denken aan de grote langdurige lockdown van ca. 225 jaar geleden – de “Besloten Tijd” – die ook wij tijdens de Franse bezetting gekend hebben. Toen werden niet enkel onze kerken gesloten, maar ook leeggeroofd, en veel van die kunstschatten vinden we vandaag nog terug in Franse musea. Kloosters werden gesloten en kloosterlingen uitgezet en met de “prêtres insoumis” (1797-1799) verbannen, terwijl de kerkelijke eigendommen als zwart goed verkocht werden, zoals de “Withoef” te Heide, en de uitgifte van de assignaten tot een galopperende inflatie en devaluatie leidde. Priesters moesten onderduiken en in het geheim de mis opdragen en de sacramenten toedienen. Samen met de conscriptie was dat de oorzaak van de bekende Boerenkrijg – het verzet van de bevolking: “Voor Outer en Heerd”, ook te Ekeren zoals wij reeds in 1973 publiceerden. Kerkhistoricus Pierre Trouillez kennen wij van zijn uiterst toegankelijke boeken, uitgegeven bij het Davidsfonds en Omniboek: “Van Petrus tot Constantijn”, “De kerk van Constantijn”, “De Germanen en het christendom” en “De Frankische kerk en het christelijk Europa”, allemaal over de vroege geschiedenis en evolutie van het christendom. Zopas verscheen zijn nieuw boek over “De Franse Revolutie en het christendom”. Hij beschrijft vlot leesbaar de uiterst troebele eerste jaren van de Franse Revolutie tot de kentering met het Concordaat. Aanvankelijk konden revolutionairen en de kerk elkaar nog vinden, zodat zelfs de eerste verjaardag van de bestorming van de Bastille met een plechtige mis gevierd werd! Snel volgden er echter wetten voor een “Constitution civile du clergé” en de verplichting de eed van trouw af te leggen aan de Wet, wat de meesten weigerden, en ervoor vervolgd werden, en zelfs gedeporteerd. Zodra de antikatholieken de macht veroverden, werd heel de kerk in vraag gesteld en gestart met de ontkerstening, en probeerde men haar te vervangen door de “Cultus van de Rede”, een cultus van het Opperwezen. Dat sloeg helemaal niet in bij de bevolking en een ondergrondse kerk ontstond, waarbij leken, waar nodig, de fakkel overnamen en “Droge missen” hielden, dank zij de Franstalige misgebeden in een boekje, die hardop gebeden werden in gezins- of groepsverband. Legendarisch is het verzet in Bretagne en de Vendée, zodat stilaan de vervolging wat afnam, en deportatie van priesters de guillotine verving. Na de aanhechting van België en het prinsbisdom Luik bij Frankrijk (1.10.1795), werden ook de Franse kerkelijke wetten bij ons van toepassing: 500 kloosters werden verkocht, 8.424 priesters werden gearresteerd, waarvan een deel ook gedeporteerd. Ook bij ons brak de “Beloken Tijd” aan, en deed de “Cultus van het Opperwezen” zijn intrede, die de katholieke moest doen uitdoven! Paus Pius VI zou de laatste paus worden, en werd naar Frankrijk gedeporteerd, waar hij in ballingschap overleed te Valence in 1799. Volgens kerkhistoricus Rogier, zouden gelovigen op uitzonderingen na, veelal toch, mits de nodige moeite te doen, mis kunnen horen en sacramenten ontvangen. De vindingrijkheid van de priesters om de politie te verschalken, met de hulp van hun gelovigen, werd legendarisch. De kentering kwam er na de machtsgreep van Napoleon en tenslotte het Concordaat. In België liep de “Beloken Tijd” ten einde in de loop van 1800. Een erg boeiend leesbaar verhaal voor deze tijd dus: Pierre Trouillez, De Franse revolutie en het christendom, De gewelddadige scheiding tussen kerk en staat, Utrecht, 2020, 352 blzn. 12 kaarten, 28,50 € (VBK uitgevers België, Katwilgweg 2 bus 3, 2050 Antwerpen; verkoop@vbku.be). Lieven Gorissen

Petitie voor de H Mis

 Aan de bisschoppen van België

Excellenties.

Wij willen onze dankbaarheid uitspreken aan u en alle priesters voor hun inspanning om ook in deze tweede lockdown ons gelovigen geestelijk nabij te zijn. Niettemin zijn de sacramenten en met name de H. Mis essentiële onderdelen van ons katholiek-zijn. En precies in deze tijden is de genade van de H. Mis voor ons als gelovigen en voor geheel de Kerk onvervangbaar.

Daarom vragen wij dat de publieke Missen wéér toegelaten worden.

Vanzelfsprekend willen ook wij onze bijdrage leveren aan de algemene volksgezondheid. Naar onze mening kan dit echt ook door de reeds gangbare maatregelen (afstand,mondmaskers, desinfectie, voorinschrijving, etc.) na te leven zoals de gelovigen dit reeds geruime tijd doen.

De kerk in Nederland doet bv. precies dit en staat daarom publieke Missen tot dertig personen toe.

Een realistische aanpassing van het verbod op publieke erediensten in deze richting zou ons als gelovigen werkelijk bemoedigen en hoop geven.

We verzekeren u van ons gebed, en vragen graag om uw gebed en zegen

https://www.petities.com/laat_opnieuw_openbare_missen_toe

Christus Koning MMXX: het jaar van de schande

Op Christus Koning, de laatste zondag van het jaar, is het de gewoonte om even terug te kijken op het afgelopen jaar. We kunnen alleen met droeve ogen terugkijken. 

Natuurlijk de virus-crisis is niet iets waar de Kerk wat aan kan veranderen. De laatste 2000 jaar zijn er al vaker epidemieën geweest, en de Kerk heeft ze doorstaan. Maar wel heel anders dan nu. Niet voor niets is de paterskerk gewijd aan de H Rochus, de pestheilige. En de Virga Jesse werd gekroond uit dankbaarheid voor de verlossing van de veepest. Kortom, tijden van crisis waarbij het geloof nog dieper dan anders beleefd werd. 

Ergo, niet vandaag in Vlaanderen anno 2020. De Kerk heeft zich onder een steen verstopt. Waar in Nederland de H Mis maar even verboden werd, in Frankrijk er ruime protesten ontstaan tegen het verbod, en zelfs in het Verenigd Koninkrijk de bisschoppen de Kerk vervolgen om de H Mis weer toe te staan, zwelgt de Kerk van Vlaanderen in apathie. 

Het is grappig dat EH Wim Simons, zo verguisd in bepaalde groepen, het voortouw moest nemen in de digitale aanbieding van de H Mis, en zich bij beperking van aantallen meteen bereid toonde om meer Missen op te dragen. We kunnen met hem de Rozenkrans bidden op facebook, etc.

Schande dus voor onze bisschoppen, maar het schijnt hun koude kleren niet te raken. 

Schande evengoed voor onze broederschap. Hoewel de aanbidding terug plaatsvindt, werd 24uur voor de Heer en het Venite Adoremus-festival dit jaar niet gevierd - nochtans op momenten dat we meer dan ooit nood hebben aan die devoties. We brachten de Communie niet aan huis, en zelfs de H Mis voor de overledenen kon niet doorgaan. Op die manier heeft een broederschap natuurlijk geen enkel nut. Het 'laaiend vuur', het brandde niet...

Maar goed, na het abrupte einde van EH Jan Philippe als geestelijk adviseur - en we wensen hem veel geluk als deken van het uiteinde der aarde - moeten we op zoek naar een vervanger. Laat ons hopen dat we in het nieuwe kerkelijke jaar, iemand bereid mogen vinden.

ANNO MMXX was de gemiste kans om te getuigen van ons geloof in de Sacramenten. Ik denk dat we daar als leken niet zo veel aan kunnen doen, als onze herders ons het voorbeeld geven om onder een steen te kruipen. Alhoewel de Fransen ons voordoen dat we als leken wel van ons kunnen laten horen. 

Laat ons hopen dat we in MMXXI die schande van ons kunnen afwerpen en nieuwe wegen vinden om als broederschap te doen waar we voor bestaan: getuigen van onze liefde voor de Sacramenten - zelfs als onze bisschoppen en priesters ze onbelangrijk vinden. 

En ondertussen: net zoals voor de Kerstinkopen: naar Nederlands Limburg voor de Mis. 

Zonder commentaar

 

Frankrijk : acties voor de toelating van de H Mis

 

Ik mis de mis en kordate kerkleiders - Mark Gelein

Ik ben een katholiek voor wie de zondagsmis een essentieel deel van mijn leven en denken is. Persoonlijke gebedsoefeningen en meditatie liggen mij minder. De mis op zondag daarentegen is een sprekende manier om de boodschap te beleven die het christendom ons brengt en om het transcendente te benaderen. Samen de liturgie beoefenen is nu eenmaal essentieel voor alle religie.
Ik mis de diepgang en de schoonheid van de liturgie die zo precies beantwoordt aan het zoeken van de mens in zijn kleinheid tegenover het goddelijke, het bovennatuurlijke.

De aanname van mensenrechten zonder plichten. 
Neem het Confiteor, de schuldbekentenis en de vraag om vergeving van begane zonden. Dit gebed botst frontaal op de neiging van elke mens tot zelfverheerlijking. Het botst tegen het wereldbeeld van de individuele autonomie. En het botst tegen de aanname van mensenrechten zonder plichten.

Luister naar de krachtige woorden van het Credo
Luister naar het Gloria dat zoveel musici getoonzet hebben.  Luister naar de krachtige woorden van het Credo, maar ook naar de ootmoed van de kernzin Et Incarnatus Est. Het is een zin waarbij priester en gelovigen knielen, en die plechtiger gezongen wordt dan de rest van de geloofsbelijdenis.

Epistel en evangelie brengen in wekelijkse doses de Goede Boodschap, maar ook wijsheid en inzicht in de menselijke tragiek. De verhalen van het Begin, de zoektocht van het gekozen (niet uitverkoren) Volk, de parabels van de Verlosser en de tragiek van zijn Dood en Verrijzenis, klinken telkens nieuw, ook al worden zij sinds eeuwen herhaald in de liturgie, gebeeldhouwd in tympanons en portalen, verteld in boeken en samengevat in volkswijsheden.

Discrete samenhorigheid
Er is de ingetogenheid, het sacrale van de consecratie, gevolgd door de communie, het ontvangen van de hostie. Onder de communiegangers voel je een onvermoede, discrete samenhorigheid die de zelfbetrokkenheid van elkeen overstijgt.

Dat religie en beschaving eigenlijk twee wielen van één kar zijn
Ik mis het mooie Gregoriaans, de steeds dezelfde en toch steeds nieuwe toonzetting van de gebeden. Introitus, Collecte en Graduale hernemen regels uit psalmen, die de joden al vijf eeuwen voor Christus zongen. Elk van die korte gezangen vat de menselijke tragiek samen van hulpeloosheid, smeken, loven, vertrouwen en geloven. Bij het lezen van die teksten besef je dat religie en beschaving eigenlijk twee wielen van één kar zijn en dat de huidige seculaire beschaving met haar ‘waarden’, teert op wortels die religieus zijn.

Een Gregoriaanse mis
Ik mis ook de gezelligheid van de babbel na de mis, want waar ik ‘s zondags ga, hebben we na de mis samen een koffie en een koek. Mijn zondagmis, in As in Limburg, is een Gregoriaanse mis die nog maar in een paar kerken in Vlaanderen gebracht wordt. Maar ook in de mis volgens de postconciliaire ritus, die de grote meerderheid van de kerken volgen, is er datzelfde schone van de wekelijkse samenkomst, en dat gevoel van verbondenheid onder gelovigen, die samen bidden en te communie gaan.

En nu is er corona
Het coronavirus heeft niet alleen menselijke slachtoffers gemaakt, maar heeft ook diep gekapt in de cohesie van de samenleving. Dat de regering isolatiemaatregelen moest nemen, spreekt vanzelf. Dat die maatregelen soms botsen met onze persoonlijke vrijheden, moeten we er maar bij nemen. Het algemeen belang gaat voor.

liberalen, groenen, socialisten en CD&V’ers die zich van erediensten en van gelovigen weinig aantrekken
Wel ergerlijk is de manier waarop deze regering omgaat met de erediensten. Als je de Vragen en Antwoorden over het Virus doorneemt die het ministerie van Volksgezondheid opstelde, komen de erediensten ergens op de 17de  plaats, na het voetbal, het skateborden en de zwembaden. Dat is ook logisch voor een regering van liberalen, groenen, socialisten en CD&V’ers die zich van erediensten en van gelovigen weinig aantrekken.

Het psychisch evenwicht van rokers
Als supermarkten, hondenkappers en bibliotheken open blijven, waarom dan maximaal vier personen in een groot kerkgebouw, hoewel er wat verder tien staat, en voor begrafenissen vijftien? Waarom is een zondagsmis verboden?  Waarom wordt rekening gehouden met het psychisch evenwicht van rokers, maar niet met dat van honderdduizenden kerkgangers?

De kerkleiding zou de toonzetting van zo’n regeringsdocument niet zomaar mogen slikken. Ook niet dat bij elke benoeming van de eredienst die eeuwige schaduw van de ‘niet-confessionele levensbeschouwing’ er bij gesleurd wordt. Evenmin als de bijna tegenstrijdige opsomming van de maatregelen. En ook niet dat er over een zondagsmis, in tegenstelling tot zwembaden en skateboarden, überhaupt niet gesproken wordt, maar enkel vermeld wordt dat in een gebouw maar vier personen binnen mogen.

Wat ik dus ook mis, dat is kordaatheid bij de kerkleiding in het opkomen voor de belangen van mijn religie.
Door Mark Gelein, op doorbraak.be 

-----
Naschrift:
Ik ben het helemaal eens met de auteur van dit artikeltje. Maar ik denk dat we ook kunnen aanvullen: Waarom komen onze bisschoppen niet op voor de Sacramenten? Nochtans houdt men ons voor dat de Eucharistie hoogtepunt en middelpunt van ons Katholiek leven is. We leren dat de genade van God doorheen de Sacramenten tot ons komt. 

Ook binnen de huidige wetgeving is het mogelijk om op zondag de Communie uit te delen. Dan kan men thuis de H Mis op televisie volgen en vervolgens individueel in de kerk te communie gaan. Tal van buitenlandse bisschoppen geven die mogelijkheid. Dat is ook maar normaal als de Kerk werkelijk gelooft dat haar Sacramenten essentieel zijn. 
Het gebrek aan protest van onze bisschoppen is dus niet een eerbied voor de staat, of een bezorgdheid voor onze gezondheid, maar bovenal een protestantse visie op wat de Sacramenten zijn en een gebrek aan geloof. 

De grootste kans op evangelisatie van de laatste 50 jaar: grandioos gemist. Gefeliciteerd aan onze bisschoppen.

Doo