zaterdag 30 december 2017

'Toon ons dan wat voor nieuws het Christendom heeft gebracht?'

We kennen ondertussen allen de passage van de Lectio magistralis van paus Benedictus XVI in de aula magna van de universiteit van Regensburg in 2006:

Zonder op details in te gaan als het verschil in behandeling van "hen die het Boek hebben" en de "ongelovigen" , richt hij [keizer Manuel II Paleologus van Byzantium] zich in een verbazingwekkend botte, voor ons onaanvaardbaar botte vorm, zomaar met de centrale vraag naar de verhouding tussen godsdienst en geweld in het algemeen tot zijn gesprekspartner. Hij zegt: "Laat mij dan zien wat Mohammed voor nieuws heeft gebracht, en je zult er alleen maar iets slechts en onmenselijks vinden, zoals dit: dat hij voorgeschreven heeft, het geloof dat hij predikte met het zwaard te verbreiden"


In analogie kunnen we terecht vragen: "Laat ons dan eens zien wat goeds het Christendom heeft gebracht":

het antwoord van pater Karl Wallner OCist in zijn kerstdagpreek:

God is gekomen om ons menselijker te maken. Onze Kerk heeft zo tientallen projecten, scholen, ziekenhuizen, etc. Maar ook als de Kerk nog tien keer zoveel projecten doen, zal ze nog steeds, zoals het Evangelie het zegt de 'armen onder ons hebben'. "Die hebt ge steeds bij u, maar Ik ben niet steeds onder u". God is echter ook voor iets veel belangrijker gekomen.
Waarom is er na 2000 jaar Christendom nog steeds oorlog, naijver, onderdrukking, en is er nog steeds zo veel kwaad in de wereld. Wat heeft het Christendom eigenlijk gebracht? Het antwoord is: Het Christendom heeft God gebracht. Het heeft God gebracht! Dat ontbreekt in onze Kerk nog veel te sterk. De echte overtuiging en getuigenis van Jezus Christus als de God die naar ons gekomen is om God te brengen. Er zij God in den hoge, dat is de eerste zin die de engelen zegden, en daarna pas Vrede aan de mensen in wie Hij welbehagen heeft. Wie steeds de mens op de eerste plaats zet en God op de tweede, daar kan niets goeds uit voorkomen. Dan verraadt men het Christendom. We moeten de mensen terug God verkondigen. God is mens geworden! We moeten Hem dan de eer geven die Hem toekomt. God die in eeuwigheid steeds volgehouden heeft dat hij bij de mensen wilde zijn. Vandaar de aantrekkingskracht van de evangelische kerken, omdat wij in onze Katholieke Kerk God niet meer klaar en duidelijk verkondigen. God is mens geworden! God is naar ons gekomen. We moeten dat veel beter verkondigen, zoals de evangelische kerken dat doen. Als in onze kerken geen aanbidding meer wordt gehouden, als God niet meer de eer wordt gegeven die Hem toekomt. Als men in een Katholieke kathedraal binnenkomt en niemand maakt nog een kniebuiging, alsof men naar de Hottentotten gaat kijken of in een museum is ... Het spreekt vanzelf dat we in een moskee onze schoenen moeten uittrekken, maar wij handelen alsof God niet bestaat. Alsof de Emmanuel niet gekomen is. Als Hij niet tegenwoordig is in ons Tabernakel. Dat is de boodschap van Kerstmis die we moeten onthouden. Dat is belangrijk, anders is er geen Christendom meer. En ik kan me inbeelden dat God over de evangelische kerken zegt, hier wordt Ik tenminste aanbeden als God, als Verlosser geliefd, meer als bij de Katholieken. Dat is ook de grote vraag in de ontmoeting met de islam Want op mijn reizen kom ik zelfs in Tanzania steeds meer het agressieve islamisme tegen; waar Christenen verdacht gemaakt worden, moeten wij belijden dat God mens geworden is. Ja dat God de Enige en het Enige is voor ons, maar in zijn liefde zich onderscheidt dat Hij mens is willen worden. De Zoon is mens geworden in de kracht van de H Geest. De Drie-ene God. We moeten meer trinitair denken. Dat is ook belangrijk. Wat heeft Jezus ons gebracht. Hij heeft ons natuurlijk humaniteit gebracht. Hij heeft ons de liefde tot de mensen gebracht, omdat Hij Zelf de mens liefheeft. Hij heeft ons ook een blik gegeven in het innere wezen van God. Dat we God de eer kunnen geven die Hem welgevallig is. Zo zullen we het in credo zeggen, dat in de tijd van het arianisme werd samengesteld. God uit God, Licht uit Licht, Ware God, een in wezen met de Vader.

-----


Waar het agnostisme ons twijfel bracht, het atheïsme onderdukking, de islam geweld, daar brengt het Christendom God.

Uren van de H. Missen voor Nieuwjaar - Viering Z. pater Valentinus op 13-14 januari

1 januari - Feest van Maria Moeder Gods

7.30     Paters minderbroeders - St Rochuskerk
8.30     Paters minderbroeders - St Rochuskerk
11        St Quintinuskathedraal
18.30   Paters minderbroeders - St Rochuskerk

In de rest van het dekanaat geen H Missen.




Feest van pater Valentinus in de paterskerk:

zaterdag 13 januari 2018
18.30 uur: H Misoffer opgeluisterd door het Valentinuskoor

zondag 14 januari 2018
9       Hoogmis met het Valentinuskoor

11     Plechtige viering met muzikanten.



Aan ieder een Gezegend Nieuw Jaar!




donderdag 28 december 2017

Jezus was geen vluchtelingenkind: het misbruik van Kerstmis voor politieke doeleinden

"Mijn grootouders moesten aanhoren dat Jezus een ariër was. Nu wordt ons gepredikt, dat hij een vluchteling was." David Berger

Linksgeoriënteerde politici hebben het natuurlijk niet zo op de Kerk en het christendom. Wanneer echter een kerkelijk feest als Kerstmis de mogelijkheid biedt om dat voor hun eigen gebruik te instrumentaliseren, of als Christenen vanuit die achtergrond het Evangelie verklaren willen, dan worden die onvermoeibare kerkcritici, die de rest van het jaar kritiek op het Christendom verspreiden, plots bijbelspecialisten en zeggen ze de exegese van de heilige Schrift beter te kennen dan theoloog of priester.

De Familie was niet op de vlucht.

Al jaren wordt in artikels en commentaren de mythe verbreidt, dat Jezus een vluchtelingskind was en zijn geboorte in Bethlehem dus een dramatische en gevaarlijke aangelegenheid was. Dat is niet waar, zoals het kerstnachtevangelie van Lucas ons ieder jaar weer verhaalt. Maria en Jozef waren volgens het rapport van de Evangelist Lucas op weg op order van de volkstelling van keizer Augustus die verplicht was voor de eersteling door de fiscus. De inwoners van Judea moesten zo naar hun geboortestad reizen om zich daar aan te melden. Maria en Jozef begaven zich zo op weg, maar tegen de tijd van hun aankomst was er geen kamer meer vrij in de herberg en moesten zich met een stal tevreden stellen (wat toen geen ongewone plek voor een reiziger was). Het Geboorteverhaal in de stal van Bethlehem wordt tegen de feiten in, toch steeds weer als een vluchtelingenverhaal voorgesteld.

Een andere versie.

Daarnaast vertelt de Evangelist Mattheüs een andere versie van de Geboortenacht. Die geldt niet als het klassieke Kerstmisevangelie. Naar de beschrijving van Mattheüs was koning Herodes erg bezorgd voor aanslagen en voor het gerucht dat er een nieuwe Koning van de Joden (een Messias) geboren zou worden, vandaar de brutale slachting. Toen hij van de geboorte van Jezus hoorde, zond hij spionnen uit, die bij Mattheüs als 'de wijzen' bekend staan. Na de verificatie van de geboorte, beviel Herodes de moord op alle mannelijke kinderen van onder de twee jaar. Hij wilde zeker zijn dan nergens een eerstgeborene als Messias kon gevierd worden.

Mattheüs vertelt dat Jozef door een engel werd gewaarschuwd en vluchtte naar Egypte met zijn familie, om ze te redden van de agenten van de koning te verstoppen en het leven van het Kind te redden. Na de dood van Herodes keerden Maria en Jozef naar Judea terug. Dat was ook geen vlucht die op welke wijze dan ook met de huidige massamigratie kan vergeleken worden. Het ging toen om een heel concrete persoonlijke bedreiging, en niet om een culturele, religieuze of werkmotieven. De reis van Jezus, Maria en Jozef was ook maar tot net over de volgende grens. De huidige massamigratie strekt zich uit over hele continenten en de migratie is er niet van families maar van vooral jonge mannen, met heel andere motieven.

Het misbruik van de Evangelisten

Het verhaal van Mattheüs wordt niettemin door linkse cynici als 'bewijs' gebruikt, dat de Heilige Familie een typisch migranten verhaal heeft doorgebracht, en dat de Christenen dus het grootste begrip voor migranten van alle aard moeten hebben. Dat is natuurlijk een vuile en arrogante argumentstechniek. Christenen zouden die provocatie en vervalsing niet ernstig mogen nemen. Apropos: iedere fatsoenlijke mens zou anderen in echte nood en bij fysieke bedreiging helpen en er toe trachten om de noodsituatie te verhelpen of toch te verminderen. Daar heeft men geen linkse bijbel-exegeet voor nodig, die van het Evangelie duidelijk nog minder begrepen hebben of willen begrijpen dan van hun Marx of Engels.

Duidelijke woorden zijn nodig.

Christenen moeten ook duidelijk kunnen stellen: De bereidheid om te helpen wil niet zeggen, dat men migranten voor allerlei redenen duizenden kilometers naar Europa moet laten komen of ze nog wel met een vliegtuig laten invliegen, zoals recent in Italië vertoond werd. En naastenliefde wil zeker niet zeggen dat men kritiekloos massamigratie moet toejuichen en aannemen. Het tegendeel is waar: een verantwoordelijke hulp en een goede beheersing van de migratiecrisis kan enkel in de herkomstregio's plaatsvinden. En allerminst is de oplossing van de crisis te vinden in het zure atheïstische beterweten en de linkse provocerende redacties, die met Kerstmis zo graag hun commentaar naar buiten dringen.

Dr. Marcus Franz



maandag 25 december 2017

Z.E. Kardinaal De Kesel met Kerstmis: Aan u allen een slap Katholicisme toegewenst ...

De Kersttijd is bij uitstek de tijd om cadeautjes uit te wisselen. Bol.com en de Mediamarkt beleven gouden tijden, een nieuw record van het aantal bankoverschrijvingen is bereikt. En morgen een recorddag voor ebay, als velen hun kerstgeschenk toch niet helemaal vonden wat ze willen.

Zo ook met het kerstcadeau van onze kardinaal: een interview in De Tijd. Ook hier een cadeau dat niet helemaal is zoals je het zou willen. Let op, ik heb er alle begrip voor dat het niet gemakkelijk is om vandaag priester te zijn, laat staan primaat van België. Maar toch mogen we verwachten dat hij zijn kruis opneemt... Een katholicisme met een slap visademke komt echter naar voren, en dat is jammer. Een Kerk met een weifelende kardinaal, die volgens De Tijd  'geen natuurlijke autoriteit' uitstraalt. Katholiek zijn is duidelijk niet iets om fier op te zijn.

Mijn grootste moeite is met de vurige verdediging van de kardinaal van 'de moderne seculiere rechtstaat'. Hij noemt het 'het beste model dat de mensheid ooit heeft gekend'. Elders spreekt hij over de 'neutrale staat'. Maar wat houdt dat nu eigenlijk in?

Heeft het aanschijn van de aarde ooit een 'neutrale staat' gezien? De staat legt ook de openbare moraal vast. Heeft men ooit een 'neutrale moraal' gezien? Het 'beste model dat de mensheid ooit heeft gekend' in het westen, legt vandaag een moraal op die diep on-Katholiek is. Is dat een neutrale moraal? Een omarming van de 'cultuur van de dood'; een contraceptieve staat die niet meer capabel is om het eigen bevolkingsaantal op peil te houden, en dus overgaat tot 'le grand remplacement' met vluchtelingen en asielzoekers. Is dat de 'neutrale staat'? Is dat het Katholieke ideaal?

Is het Katholieke ideaal niet eerder een 'Katholieke monarchie': "Christus Koning"; nochtans het beeld dat het meest bijbels lijkt. Ook moeilijk te realiseren natuurlijk, maar wel een beeld dat veel meer aansluit bij het ideaal van het Nieuwe Testament. Het waanbeeld van de kardinaal dat een religieuze staat per definitie oppressief en intolerant moet zijn, stoelt op weinig vertrouwen op de eigen Katholieke gemeenschap. Meer nog ik durf te betwijfelen of een 'moderne seculier rechtstaat' het lang overleeft als niet een meerderheid van de bevolking christelijk is.

Dit model van Mgr De Kesel nodigt uit tot passiviteit en luiheid. Het is immers niet meer nodig om te evangeliseren. Dat doe je natuurlijk niet in een 'ideaal model'; want we willen niet terug naar een cultuur met één dominante religie. Is dat nochtans niet expliciet wat het Evangelie van ons vraagt? Dat we het Evangelie verkondigen van de daken, en het te pas en te onpas ter tafel brengen? Is dat niet wat ons diepste verlangen is voor ieder mens: dat hij Christus ten volle zou mogen leren kennen? 'Liever turks dan paaps' lijkt de kardinaal te belijden.

Dat slap katholicisme zorgt ook dat de kardinaal het prima vindt dat men niet iedere week naar de kerk gaat. Is dat nochtans niet waar de Kerk toe oproept? Is dat niet wat Jezus zelf iedere week deed in de synagoge? Waarom dan een kardinaal die dat allemaal niet belangrijk vindt? Zou hij zelf beseffen hoe demotiverend zijn verhaal is voor Katholieken die zich dagelijks voor de Kerk inzetten?

Als de kardinaal het evangeliseren niet belangrijk vindt, maar alleen 'maatschappelijk relevant' wil zijn, waarom wordt hij dan niet hoofd van een NGO? De leprastichting (St Damiaanstichting mag natuurlijk niet in de seculiere staat waar hij lippendienst aan wil bewijzen), of het MSfonds, misschien Greenpeace of Amnesty International? Daar voelt hij zich waarschijnlijk 'maatschappelijk relevanter', en dan kan de Kerk op zoek naar iemand die in zijn kerstpreek niet zoekt om 'maatschappelijk relevant' te zijn, maar die vertelt waar ieder mensenhart naar dorst: God is mens geworden voor iedere mens op aarde, en daarmee is heel de geschiedenis van de mensheid veranderd.

Het Woord werd vlees, maar de duisternis nam het niet aan...


Zalig Kerstmis!

Het Woord is Vlees geworden
en het heeft onder ons gewoond.

Zalig Kerstmis !
namens heel de Hasseltse Sacramentsbroederschap




Dank aan het Hasseltse stadsbestuur voor de prachtige kerstboom en kerststal op de grote markt. 
Hasselt heeft het.

zaterdag 23 december 2017

Paus Franciscus: Breng vrede in de wereld: Ga biechten!

Laat ons ons eigen huis opruimen in ons hart met Kerstmis, zodat we vredevol en gelukkig worden.

Ga biechten opdat Kerstmis een tijd van vrede in ons hart kan worden, zei paus Franciscus aan Vaticaanse bedienden en hun families.

'Gisteren ging ik biechten voor Kerstmis ... en dat deed me goed,' zei hij de werknemers tijdens een speciale audiëntie in de Paulus VI aula op 21 december.

In een traditie die in 2014 begon, nodigde de paus mensen die werken in het vaticaan uit samen met hun families en huisgenoten, voor pre-Kerstmis groeten. De jaarlijkse meeting is er naast de al langer bestaande jaarlijkse ontmoeting met de leden van de Romeinse Curie - de medewerkers van de centrale administratieve diensten van de Kerk - en de kardinalen die in Rome leven, en de leden van het pauselijke huishouden.

Op weg naar de audiëntiehal zegende de paus en knuffelde en 'high-fived' heel wat kinderen die kwamen kijken. Sommige gaven geschenkjes of briefjes voor de paus, die zijn 81ste verjaardag vierde op 17 december.
De paus dankte de medewerkers omdat ze een belangrijk deel uitmaken van de universele missie van de Kerk, en om die 'trein te doen bollen' die het vaticaan, de Heilige Stoel, is met al haar problemen.

[...]

De paus spoorde allen aan die een moeilijke tijd doormaken of een crisis, om nooit ruzie te maken voor de kinderen. Ouders zien vechten doet de kinderen lijden, en ze begrijpen vaak de omstandigheden achter de argumenten niet.

'Let goed op de families' zei hij, omdat ze 'een immens juweel zijn'.

Paus Franciscus herhaalde dat vele werknemers hem hadden horen spreken over roddel op verschillende toespraken, en hij herhaalde dat dat heel belangrijk was. Hij vroeg werknemers, en zeker zij die een goed voorbeeld moeten geven, om 'op hun tong te bijten' in plaats van mensen neer te halen.

En tot slot vroeg de paus opnieuw om vergeving, omdat 'Ik vraag vergeving omdat we niet steeds een goed voorbeeld geven'.

Met 'wij' bedoelde hij de clerus en ook zichzelf, omdat hij ook soms zijn geduld verliest.

'Er zijn fouten die we als clerus maken in het leven, zonden, onrechtvaardigheden, of soms behandelen we mensen slecht, (we zijn) een beetje neurotisch.' zei hij. 'Vergeef ons voor alle voorbeelden die niet goed waren.'

En, zo zei hij hun, wees niet bang om vergiffenis te vragen, en te biechten te gaan als hun geweten het ingeeft.'

Het Kerstseizoen 'is een goede tijd om vrede in onszelf te weeg te brengen. We zijn allemaal zondaars. Elk van ons.' zei hij.

'Laat ons ons huis goed opkuisen met Kerstmis om gelukkig en vredevol te worden.'

vrijdag 22 december 2017

Ga Biechten: biechtgelegenheid in Hasselt voor Kerstmis 2017

Zaterdag en Zondag 23 en 24 december:
In de kathedraal van 14 tot 16 uur

Paters minderbroeders: 8-12 en 14-18 uur op zaterdag 23 december

woensdag 13 december 2017

Ik kijk naar Hem. En Hij kijkt naar mij.

Aanbidding kan zinloos lijken - maar de wereld heeft het wanhopig nodig.

door E.P. Leon Pereira O.P. in The Catholic Herald.


Wat nut heeft aanbidding?

Voor de moderne geest lijkt aanbidding niet echt zinvol, tenzij het begrepen wordt als een vorm van mindfulness. Het mag dan ook geen verrassing zijn dat de wereld waarde ziet in de caritatieve werken van bv St Theresa van Calcutta, maar niet veel heil ziet in het gebed en de contemplatie van Karthuizer monniken.

Kloostermonniken lijken niet veel zinvols te doen, terwijl moeder Theresa zo duidelijk nuttige en goede dingen deed. Velen in de Kerk zullen het daarmee eens zijn. In de keuze tussen Martha en Maria - tussen Martha die bezig was met bedienen, en Maria die aan de voeten van Christus zat - zijn we snel op de hand van Martha, en verward door de steun van Jezus aan Maria.

Activiteit de bovenhand geven over contemplatie heeft een naam: activisme. Welzijnswerkers kunnen verstrikt raken in te denken dat hun werk heel belangrijk is, en het gebed voor anderen. Paus Franciscus klaagde die houding aan, en zei dat het de Katholieke caritas reduceert tot een NGO. Een overdreven devotie voor sociale gerechtigheid verraadt vaak een gebrek aan persoonlijke heiliging en moraal. Zonder gebed staan we niet open voor de liefde van de Vader, en zonder goddelijke liefde zijn onze caritatieve werken tevergeefs.
Moeder Theresa begreep dat duidelijk: al haar caritatieve daden vloeiden voort en waren gebouwd op de aanbidding van Jezus in het Heilig Sacrament. Het is alleen in de aanbidding van Christus dat haar zusters Hem kunnen herkennen en dienen in de armsten en de marginalen.

Wat doet men tijdens aanbidding? Want doen verliefden als ze naar elkaar in liefde kijken? Op de eerste plaats hebben we stilte nodig. Toen paus Benedictus XVI voorging in de aanbidding in Hyde Park, maakten 80 000 jongeren het stil met de paus - tot consternatie van de media. Stilte is blijkbaar geen goede televisie. Televisie heeft constant gebabbel nodig. Aanbidding vraagt stilte.

Ten tweede vraagt aanbidding om aandacht. Het is droevig om koppels in het restaurant te zien zitten, beiden stuurs naar hun smartphone aan het kijken in plaats van naar elkaar. Het vraagt niet veel om te zien wie of wat hun relatie beheerst. We hebben het meest aandacht voor wat we het belangrijkste vinden. In aanbidding hebben we aandacht voor God.

Ten derde, vraagt aanbidding om ontvankelijkheid. In onze stilte en aandacht, ontvangen we God. We worden bevrijd van de illusie dat we God gunsten kunnen doen. Hij wil onder ons zijn. Sitit sitiri, Hij dorst ernaar om gedorst te worden; Hij verlangt dat wij naar Hem verlangen. Hij wil ons leiden en leren, maar alleen als we Hem toelaten. In aanbidding ontvangen we van God de waarheid over God en over onszelf.

De film Into Great Silence (2005) geeft een zeldzame blik op het leven van een Karthuizer klooster. Nu en dan komt de camera voorbij aan de blikken van de monniken, een voor een, en in elk van hen zien we een grote sereniteit. We zien een tevredenheid van een schepsel dat gelukkig is om afhankelijk te zijn, en nog gelukkiger met de liefde van God die schijnt in zijn ogen. Het is een leven van contemplatie, van aanbidding, dat zo een vrijdom geeft in een schepsel.

JRR Tolkien zei eens dat hij niet terugkeerde tot trouw aan de Heer omdat hij opgejaagd werd door de Hound of Heaven van Francis Thompson, maar door de honger naar het Heiligste Sacrament, als iemand die snakt naar liefde. In een brief aan zijn middelste zoon in de tweede wereldoorlog (de context van de brief is huwelijk en sex), schreef hij:

Vanuit de diepsten van mijn leven, vol van frustaties, geef ik u het ene grote ding om lief te hebben in het leven: het Heilig Sacrament ... Daar zal je romantiek, glorie, eer, trouw en de ware weg voor alle liefde op aarde vinden ... door de smaak alleen kan wat je zoekt in je aardse relaties ... de complexie van de realiteit, van eeuwige duur, vinden, waar ieders mens hart naar op zoek is.

[...]

Aanbidding [...] In mijn eigen ervaring is het machtig. Jezus wacht op ons met spanning. En Hij wil Zich volledig aan ons geven. Het is als een toren van champagneglazen en wanneer het bovenste glas vult en overvloeit en de lagere glazen vult. In aanbidding, vergroot God ons hart om lief te hebben, als we er open voor staan, en die liefde vloeit over naar anderen, als een champagne toren.

Soms ondervinden mensen weinig verandering, vaak door ongebiechte zonden of door zich van God te verstoppen. Als we ons opsluiten, als we onze wonden en pijnen verstoppen van God, dan kan er weinig veranderen. Dan is aanbidding als een last die verdragen moet worden, en liefst vermeden. Maar als we open staan voor God, dan is het machtig. God heeft zoveel genade die Hij ons wil geven, en Hij leidt en gidst ons in gebed doorheen de aanbidding. Soms houden we wake bij de Heer in aanbidding, en maken we momenten van eerherstel en liefde, omdat de wereld het zo nodig heeft.

In Lourdes hebben de meeste wonderen plaats tijden de aanbidding voor het Heilig Sacrament. Hoewel er zoveel kracht en genade vrijkomt vanuit het Heilig Sacrament tijdens een oprechte en waardige aanbidding, toch gaat het niet om er wat 'uit' te halen.

De pastoor van Ars spreekt over een parochiaan die hem zei over aanbidding: 'Ik kijk naar Hem, en Hij kijkt naar mij.' Het gaat over twee mensen die elkaar lief hebben - een schepsel en God. Hoe groter onze honger, hoe meer Hij ons geeft; inderdaad, Hij geeft ons die honger naar Hem. Ga naar de Kerk, en laat de hemel over u komen ...




zaterdag 9 december 2017

Uren van de H Missen Kerstmis 2017 Hasselt

Zondag 24 december (geldt niet voor de zondagsplicht):

18,30     St Rochus, paterskerk
20,00     St Catharina
20,00     St Christoffel
22,00     Virga Jesse Basiliek
24,00     St Quintinuskathedraal


Zondag 25 december Kerstdag

8            St Rochus, paterskerk
9            St Rochus, paterskerk
9,30       St Martinus
9,30       St Hubertus
10,00     Virga Jesse Basiliek
10,30     St Catharina
11,00     St Quintinskathedraal
11,00     H Hart
11,00     St Rochus, paterskerk
18,00     Virga Jesse Basiliek
18,30     St Rochus, paterskerk



Maandag 26 december, St Stefanus, eerste martelaar

7,30        St Rochus, paterskerk
8,30        St Rochus, paterskerk
9,30        St Hubertus
10,30      St Catharina
11,00      St Quintinus
18,30      St Rochus, paterskerk


PUER NATUS EST NOBIS, PUER DATUS EST NOBIS

ZALIG KERSTMIS





vrijdag 8 december 2017

De cultuur van het leven, interview met prof. Stéphane Mercier


Prof. Mercier, onslagen door de Université Catholique de Louvain, omwille van zijn standpunt dat abortus moord is. Een observatie die niet alleen logisch is, maar ook in de Katechismus van de RK Kerk staat. Volgens de Katholieke universiteit is abortus echter een 'basisrecht, waar ze achter staat'; of met andere woorden de Katholieke universiteit heft zelf haar eigen bestaansrecht op.

De slappe houding van de Belgische Bisschoppen is weer genoteerd. Zou men niet begrijpen dat geen enkele jongeman in dit land Katholiek wil worden als men dan bij zo'n slap troepje hoort? Niet klagen dat er niemand in de zondagsmis zit, dan.... In het interview valt het woord lafheid. Is dat in Vlaanderen niet synoniem met Katholiek aan het worden?