donderdag 29 maart 2018

Uren van de H Missen voor Pasen 2018 Hasselt

Stille Zaterdag


18,30 Paters Minderbroeders
20 uur St QuintinusKathedraal
21 uur St Catharina



Pasen

8 u    St Rochus, paterskerk
9 u    St Rochus, paterskerk
9,30  St Martinus
10     Virga Jesse Basiliek
10,30 Catharina
11     St Rochus, paterskerk
11     H Hart
11     St Quintinuskathedraal
18     Virga Jesse Basiliek
18,3  St Rochus, paterskerk


Zalig Pasen ! Hij is verrezen ! Alleluia

dinsdag 27 maart 2018

Eucharistische aanbidding in het leven van een seminarist

Er komt een uur, ja het is er al, dat de ware aanbidders de Vader zullen aanbidden in geest en waarheid: dat zijn de aanbidders waar de Vader naar uitziet.  (Johannes 4,23)



Dat woord van Christus herinnert ons eraan dat iedere gedoopte als eerste roeping de eeuwige zaligheid heeft. Als we dus in de eeuwigheid zullen aanbidden, laat ons er ons dan al op voorbereiden.
Iedere postulant in onze gemeenschap ontdekt snel dat contemplatie in het hart moet staan van zijn leven. Het ritme dat het seminarie ons geeft, geeft dagelijks een vaststaand moment van aanbidding, en laat ons toe te groeien in die aantrekking en de wil om in de schoot van God te leven. Onze blik richt zich op de hostie gedurende een uur, en we willen in Zijn aanwezigheid blijven.
Een uur aanbidding, dat mag lang lijken en in het begin is het vaak moeilijk. Onze exterieure stilte wil niet zeggen dat onze ziel helemaal stralend-blij is... Het is trouwens moeilijk om de 'kwaliteit' van onze aanbidding te beoordelen en men zou gemakkelijk kunnen denken dat als een uur snel lijkt voorbij te gaan dat altijd een teken van een goed gebed is.
De getuigenis van de Heiligen over hun interieur leven leert ons dat het een gevecht is, dat men moeilijkheden (soms ook de vermoeidheid ...) moet overwinnen om zich in de aanwezigheid van God te houden.
De vakantietijden laten ons toe om onze trouw te tonen aan die dagelijkse ontmoeting en haar vastankeren in onze dag. Evenzeer is de verleiding groot om eenmaal als men in het drukke pastorale leven is begonnen, om de aanbidding op de laatste plaats te zetten en de tijd te overvullen met allerlei onbelangrijkheden: de activiteiten die moeten geregeld worden, geld dat moet gezocht worden, ... "Zalig de zuiveren van hart, want zij zullen God zien" (Mt 5,8). Ons hart en onze gedachten zuiveren is dus een zaak van gevecht en van tijd.
De Eucharistische aanbidding zien als een moment waarop God spreekt en zichzelf geeft, helpt ons om er zijn als bij een gratis en onuitputtelijke bron. "Wie naar Hem opzien stralen van geluk, geen blos van schaamte kleurt hun gelaat" (Ps 34,6): dat is het effect van de contemplatie op hen die aanbidden. Zijn verlichte ziel straalt uit vanuit zijn gelaat.
Dat is wat wij willen worden als echte missionarissen van de barmhartigheid.

Broeder Guillaume

studeert aan het seminarie van Fréjus-Toulon
en is lid van de Missionarissen van de Barmhartigheid.

maandag 26 maart 2018

De postmoderne maatschappij tegen Jezus

De postmoderne maatschappij legt klacht neer tegen de genaamde Jezus van Nazareth voor de volgende feiten, gemeld in vier evangelies:

Jezus veroorzaakt, door zijn voorstellen en zijn gedrag, sectaire en gewelddadige houdingen. De 7 affirmaties die Jezus doet over zichzelf 'Ik ben' waarin Jezus zich voorstelt als 'Brood des Levens', 'Licht van de Wereld', 'Goede Herder', 'Enige Deur', 'Verrijzenis en het Leven', 'Weg, Waarheid en Leven' en tenslotte 'Ware Wijnstok', kunnen niets anders zijn dan tekens van een absoluut egocentrisme. Zijn narcistisch karakter komt in het bijzonder naar voor als hij zich identificeert als Jahweh door zichzelf 'Ik ben' te noemen. Zelfs de verschrikkelijkste dictators van de wereld hebben zich nooit met God durven identificeren! Hij beledigt constant de farizeeën en provoceert hen door de progressieve pedagogie van de interreligieuze dialoog niet te respecteren. Hij zegt dat zelfs de inwoners van Sodoma nog eerder in de hemel zullen komen dan de farizeeën, en daarmee laat Jezus een duidelijk agressief antisemitisme zien, en verwijzend naar de perverse straf van de inwoners van Sodoma, beledigt hij een sexuele minderheid en vervullende activiteiten.
We klagen Jezus ook aan voor manipulatie van de goedgelovigheid van de armen door mirakels en continue publieke duiveluitdrijvingen. Hij liet geen enkel ecologisch respect zien door de mishandeling goed te keuren van de twee duizend varkens in het meer. Hij laat zich liefhebben als een goeroe. Hij is gewelddadig door de arme werkers in de tempel aan te vallen. Hij spreekt lof over een bezettende en fascistische officier. Hij stelt zich voor als bron van alle politieke autoriteit, en is dus een permanente bedreiging voor de neutrale maatschappij.
Hij schrikt de samenleving op met zijn nadruk op de hel, zonder enkele nuance. Hij richt een autoritaire en monarchale Kerk op, gebouwd op een zogenaamde Simon, zonder enige democratische dimensie. Hij verbiedt het wegzenden van de vrouw, en laat dus zijn afwijzing zien van de gradualiteit van de wet voor de mannen die gewoon zijn aan een intens en genereus sexleven. En ten slotte voorspelt hij ook nog onheil voor dat deel van de bevolking dat niet in hem gelooft.
Voor zoveel zwaarwichtige feiten, stelt de postmoderne maatschappij zich dus burgerlijke partij voor de volledige verwijdering van iedere referentie van de Nazarener uit haar maatschappij.

E.H. Fabrice Louiseau

Overste van de Missionnaires de la Miséricorde Divine

zondag 25 maart 2018

Interview met 'meneer de kardinaal' op Klara

https://klara.be/pat-donnez-praat-met-kardinaal-jozef-de-kesel

Op Klara een interview met kardinaal De Kesel. De moeite waard! Vooral als hem gevraagd wordt waarom een Kerk die zo mooie teksten heeft in het Oude en Nieuwe Testament, dan steeds in de kerk zo 'onnozele, infantiele vertalingen' heeft.

Ja, dat vraag ik mij ook af.

Dat is net als liedjes van Oosterhuis. Onnozel en infantiel, maar blijkbaar is dat het niveau van de Vlaamse gelovige volgens onze kerkleiders.

En weet je, dan vragen we ons af waarom een juffrouwtje in Rome op een pre-synode moet gaan zeggen dat er minder dan 0,5% van de Belgische bevolking onder de 30 jaar nog soms eens naar de Kerk gaat, we ons niet doodschamen. Maar neen, zelfs dat doet ons blijkbaar niets ...

Los daarvan, Je kan je ook afvragen waarom atheïstische jongeren en andersgelovigen worden uitgenodigd om de Paus raad te gaan geven op die presynode voor de Jongeren: Is de Katholieke Kerk zelf volledig het noorden kwijt? Oh, wat gek dat die vinden dat de Katholieke moraal moet worden aangepast en er gender equality moet komen... Misschien omdat ze niet Katholiek zijn?








zaterdag 24 maart 2018

Biechtgelegenheid voor de Paasweek

Volgens het gebod van de Kerk is "iedere gelovige, wanneer hij tot de jaren van het verstand gekomen is, verplicht minstens eenmaal per jaar zijn zware zonden oprecht te belijden." Hij die zich ervan bewust is een doodzonde bedreven te hebben, kan de heilige communie niet ontvangen zonder eerst de sacramentele absolutie verkregen te hebben, zelfs wanneer hij diep berouw heeft, tenzij hij een ernstige reden heeft om te communiceren en het hem niet mogelijk is zich tot een biechtvader te richten.

[Catechismus nr 1457]

De Kerk heeft het gebod 'In de paastijd de heilige communie te ontvangen'.

[Catechismus nr 2042]


Het Sacrament van de verzoening moet zijn centrale plaats in het christelijk leven terugvinden.

Paus Franciscus [Misericordia et misera nr 12]




Er is een dekanale biechtviering op maandag 26 maart om 19.30 uur in de St Quintinuskathedraal

Op Stille zaterdag 31 maart is er biechtgelegenheid tussen 14 en 17 uur, ook in de Kathedraal.

donderdag 22 maart 2018

Why, all our ranks are broken? - Een jongeren-pre-synode in europese wanhoop.

"Mort de ma vie! all is confounded, all!
Reproach and everlasting shame
Sits mocking in our plumes. O merchante fortune!
Do not run away.
Why, all our ranks are broke.
O perdurable shame! let's stab ourselves.
Be these the wretches that we play'd at dice for?
Is this the king we sent to for his ransom?
Shame and eternal shame, nothing but shame!
Let us die in honour: once more back again;
And he that will not follow Bourbon now,
Let him go hence, and with his cap in hand,
Like a base pander, hold the chamber-door
Whilst by a slave, no gentler than my dog,
His fairest daughter is contaminated."

uit Shakespeare, Henry V.




Op het slagveld in Agincourt in 1415 beseft de Franse kroonprins dat de veldslag tegen de engelsen, die onverliesbaar leek voor het Franse leger, een totale mislukking wordt. In vertwijfeling vraagt hij zich af hoe dat is kunnen gebeuren. Hij ziet enkel nog de schaamte, de eeuwige schaamte. En zoekt op het slagveld de dood, om niet meer met die realiteit te moeten leven, en er zich in dit leven niet voor te moeten verantwoorden.

Dat gevoel van totale wanhoop en depressie, is dat niet de meest bepalende eigenschap die de Kerk van Vlaanderen -eens groots en machtig en onverslaanbaar- kenmerkt. Een Kerk die zich terugtrekt in de bovenzaal met knikkende knieën en niet meer durft buitenkomen. Vol schaamte zet ze hoogstens nog eens de deur op een kier, om zich te kunnen excuseren, liefst voor zaken die eeuwen geleden gebeurden en waarvan men de context niet adequaat wil onderzoeken.

Kan men iets anders als schaamte voelen bij deze pre-synode waarbij een Vlaamse jongere in het Frans gaat vertellen hoe het gaat met Europese jongeren, en daarbij constateert dat in Vlaanderen slechts 2% van de jongeren die zich nog Katholiek durven noemen, ook werkelijk naar de Mis gaat, het laagste percentage van heel Europa volgens de studie van het Institut de Paris. En blijkbaar vond Europa zelfs geen jongere om een verhaal te houden voor de Paus, of ze moest een betaalde werkkracht zijn van de staatskerk.

In Hasselt staan de kranten vol van de voorspelde afbraak van de H Hubertuskerk, de ombouw van de H Hart kerk tot orgelmuseum, urnenzaal of moskee, de verkoop van de gebouwen van het bisdom, de bouw van een moskee die meer plaatsen telt dan de Kathedraal, ... Nederlaag op nederlaag, alsof de zon verduisterd wordt en de nacht invalt over onze stad.

Vertwijfeling en ontmoediging slaan toe. De huidige Paus zei voor het Europees parlement dat Europa "enigszins oud en vermoeid is, zich steeds minder een deelnemer voelt in een wereld die haar vaak afstandelijk, wantrouwend en soms zelfs met achterdocht benaderd." Of zelfs dat Europa de "indruk van vermoeidheid en veroudering" geeft "van een Europa dat nu een “grootmoeder” is, niet langer vruchtbaar en levendig. Als gevolg hiervan lijken de grote ideeën die Europa ooit inspireerden hun aantrekkingskracht te hebben verloren, om vervangen te worden door bureaucratische formaliteiten van haar instellingen." (lezing in Straatsburg in 2014)

In welke mate heeft de paus het dan niet op de eerste plaats over de Katholieke Kerk van Europa, die inderdaad overkomt als 'oud en vermoeid' en een 'niet-vruchtbare grootmoeder'. Een Kerk die haar waarheid niet meer wil verdedigen, maar het in haar broek doet van schaamte.

Paus Johannes-Paulus sprak reeds over de dringende noodzaak om een nieuwe evangelisatie te beginnen in Europa in 2003 ('Ecclesia in Europa'). Dan is het toch eigenaardig dat 15 jaar later er nog eens een praatronde over hetzelfde wordt georganiseerd, als er geen werk is gemaakt van de besluiten van de vorige?

Catechese-catechese-catechese, was een van de conclusies 15 jaar geleden, en wat zien we in Hasselt: geen catechese. Waar is nu eigenlijk in ons bisdom een initiatief om het Katholieke geloof terug uit te leggen? Een levendige parochie, waar je weet dat je met gerust hart naar toe kan gaan en er een duidelijk geloof zal worden verkondigd en een mooie liturgie. Een plek waar je weet dat de sacramenten beschikbaar zijn; ik ken geen enkele parochie in het bisdom waar er duidelijke biechturen zijn. Geen enkele parochie waar zoals in alle buurlanden rijen aan een biechtstoel staan als de Mis begint. Het is op internet onmogelijk om te achterhalen wanneer de H Mis is in de buurparochie. Laat staan dat je biechturen zou vinden. Als je zelf niet begint met een project van heropbouw, wat staat men dan naar de hemel te staren?

Wat moeten Katholieke leken doen om de Kerk te helpen? Beseft men hoe moeilijk het is als men geen duidelijke standpunten krijgt, en iedere bisschop wat anders schijnt te zeggen? Als kardinalen al vechtend over straat rollen?  Als de Kerk van binnen lijkt aangetast door individualisme, relativisme en socialisme? Wie naar de preek luistert heeft vaak de indruk dat de gelijke materiële verdeling van de goederen op aarde het hoogste na te streven doel is voor de Kerk. Als de Kerk niet meer is als een NGO, dan kunnen we beter aansluiten bij Oxfam, dan kunnen we tenminste nog met de sexfeestjes meedoen...

De Kerk heeft de mond steeds vol van het woord 'dialoog'. Maar wanneer begint die dialoog nu eens? Wanneer de intellectuele debatten met de vrijzinnigheid die vindt dat moord op ongeborenen en moord van onproductieven geoorloofd is? Wanneer het intellectuele debat met de islam over hun opvatting dat liegen en geweld geoorloofd is? Wanneer de dialoog met de moslims dat wat zij beweren over de historiciteit van de koran als letterlijk woord van God, onredelijk en ongefundeerd is? Wanneer de dialoog met de moslims dat wat zij beweren dat wij Christenen de Verrijzenis vervalst hebben, een ongefundeerd en historisch niet onderbouwde roddelpraat is? Wanneer gaat de Kerk zich in dialoog op een hoogstaande manier verdedigen? En als de Katholieke universiteit hier niet het voortouw in neemt, heft ze zichzelf dan niet beter op?

We hebben geen praat-synode nodig die weer een podium geeft aan allerlei beroepskatholieken die de dogma's, gebruiken, en tradities van de Kerk moeten relativeren en uithollen. [Als de Kerk niet door de staat gesubsidieerd zou worden in bepaalde Europese landen, dan zouden die mensen zich waarschijnlijk niet eens Katholiek noemen] Een foto-shoot voor de Paus met selfies van allerlei jongeren die zich zelfs niet de moeite getroost hebben om zich beschaafd aan te kleden om de Paus te ontmoeten. Geef ons een duidelijke, intellectueel hoogstaande verdediging van het Katholicisme. Geef ons mensen die onvervaard kunnen zeggen waarom wij vandaag in Hasselt als jongeren Katholiek moeten zijn en geloven in het mensgeworden Woord van God, in plaats van mensen die het zelf ook allemaal niet weten en eeuwig zoekende zijn met de geur van esoterische mottenballen en die ten onder gaan aan politiek-correcte inclusieve sentimenten tijdens een Taizé-yoga-sessie.

Duidelijke en moedige waarheid, daar zijn we wat mee, in plaats van huilerige geiten-wollen-sokken synodes wiens voornaamste doel lijkt om de Kerk te doen verworden tot een onsamenhangende troep relativisten naar Anglicaans model.

In 2032 viert Hasselt haar 800 jarig bestaan. Onze stad ontstond aan de demer waar een kleine kapel werd gebouwd voor de H Hubertus in Runkst. Het ziet ernaar uit dat we tegen dan zullen moeten zeggen dat het een stad is die ontstond rond de plek waar ooit een kerk voor de H Hubertus stond, op een plein waar nu winkels Arabische opschriften hebben. Hopelijk ontstaat er tegen dan ook een project van re-evangelisatie voor onze stad. Alleen als we terug beginnen op te bouwen met een diepgeworteld project, hoeven we ons niet te schamen tegenover onze voorouders en God.

Overigens verloren de Fransen de slag van Agincourt, maar 2 jaar later won de Franse koning, en vandaag is er geen engels gebied meer in Frankrijk. Wanhoop, depressie en schaamte kunnen overwonnen worden. Zeker voor Katholieke Hasselaren, want God is met ons, al meer dan 800 jaar.






woensdag 21 maart 2018

Een presynode

Deze dagen is er in Rome een pre-synode over roeping en jeugd.

Enkele opmerkingen;

- Een Vlaamse mag spreken in Rome, uiteraard spreekt ze Frans.
- Men wilt de mening van jongeren, en dus vraagt men iemand die betaald wordt door de Kerk/IJD. Dan kan men toch geen onafhankelijke mening geven? Het is toch ook erg onnatuurlijk dat een onafhankelijke jongere vaak kardinaal Dekesel aanhaalt; maar het is natuurlijk wel te begrijpen als je je job hebt bij de RKK. Wilt men de mening van een jongere horen, of de mening van kardinaal Dekesel over wat de jongeren denken?
- Een studie wordt aangehaald: jongeren zien migratie als een culturele verrijking, jongeren zijn positief, jongeren zijn tolerant, jongeren hebben vrienden die andersgeaard zijn,  succes betekent dat je je goed voelt, jongeren zien hun ouders als vrienden, scheidingen zijn aanvaard, er is geen vertrouwen in de Kerk, 94% vindt religie onnodig.
- Volgens deze toespraak gaat in ons land 2% van de jongeren naar de Mis op zondag? Waar zouden die allemaal gaan, want in ieder geval niet in het bisdom Hasselt.
- Vandaag is er de volledige destructie van de katholieke instellingen. Ook het aantal gedoopten is in vrije val.
- 'De Kerk vergaat niet, ze krijgt een andere sociale dementie'
- Jongeren vinden de Kerk hopeloos ouderwets, en ze kennen haar totaal niet. Een vreemdeling.
- België is vreedzaam, en de Kerk is er totaal onbekend.
- Men herhaalt dat de kerk niet mag proselyteren maar een punt van attractie moet zijn.
- Waarom moet het steeds over Taizé gaan, dat niet binnen de Kerk behoort?
-



Kardinaal Eijk over Humanae Vitae.

Dinsdag 6 maart hield kardinaal Eijk in de Sint-Jozefkathedraal van Groningen een lezing over de encycliek Humanae vitae van paus Paulus VI. Deze encycliek over het menselijk leven, het huwelijk en de geboorteregeling verscheen vijftig jaar geleden in de tijd van de seksuele revolutie. De inhoud ervan stond volkomen haaks op de ‘vrije’ normen en waarden die alom werden gepropageerd. ‘Tegenwoordig wordt deze encycliek steeds meer erkend als in feite een profetisch document’, aldus kardinaal Eijk in zijn lezing.

Zie:

https://www.rkkerk.nl/wp-content/uploads/2018/03/Groningen-Humanae-vitae-2018-03-06-lezing-zv-def2.pdf


Kardinaal Eijk is niet meteen erg geliefd in zijn eigen land, maar je moet zeggen dat hij wel de juiste woorden zegt die we vandaag nodig hebben. Zowel over het huwelijk, transgenderisme als met deze lezing over Humanae Vitae. Een tijdje geleden een realistische visie over het eigen bisdom met de constatering dat 2/3de van de kerken zal moeten sluiten en het aantal parochies drastisch moet gereduceerd worden, om de volgende generatie een leefbare kerk te geven. Een kardinaal die de problemen onderkent en erover spreekt. We kunnen er in Vlaanderen alleen maar van dromen.



woensdag 7 maart 2018

Stille omgang 2018: 17 maart


De Stille omgang van Amsterdam heeft haar website mooi vernieuwd: kijk op http://www.stille-omgang.nl/wordpress/


Het motto, de intentie voor de Omgang van dit jaar luidt:
Eucharistie = Leven

De jongeren pelgrims hebben in de Mozes en Aaronkerk hun eigen viering.

De Stille Omgang volgt de route die de pastoor van de Oude Kerk in 1345 liep, nadat hij getuige was geweest van een eucharistisch wonder dat aan een zieke geschiedde: het Mirakel van Amsterdam. In de middeleeuwen vierden de christenen dit wonder met een feestelijke mirakelprocessie. Vanaf 1881 door een nachtelijke omgang in stilte, inspiratiebron voor alle stille tochten in Nederland. Uniek aan deze tocht zijn de stilte, het ontbreken van uiterlijk vertoon, het duistere uur en de zwijgende verbondenheid van de duizenden gelovigen. De Omgangers weten zich al biddend en mediterend verbonden met Jezus Christus die zich aan alle mensen van goede wil geeft als leeftocht voor onderweg.

Voor verdere informatie zie www.stille-omgang.nl

maandag 5 maart 2018

Er is niets moedig aan euthanasie.

Het haalt de krantenkoppen: een voormalig christen-democratische politica wil euthanasie als ze met te veel gezondheidsproblemen wordt geconfronteerd ('aftakelen').

Katholieke leken maken zich zorgen over de snelle ineenstorting van onze Katholieke gemeenschap in Vlaanderen. Het aantal jonge Katholieken dat wekelijks naar de zondagsmis komt lijkt op een hand te tellen. Biechtgelegenheid is ver te zoeken. De Katholieke normen en waarden worden in de media afgebroken. Katholiek zijn lijkt een synoniem te worden met ouderwets, dom, simplistisch, onaangepast, pretbederver, niet-flexibel, te-kritisch, etc.

Vaak hoort men ouderen zeggen. Ach, dat is niet zo erg. Vroeger ging je naar de Kerk, maar nu hebben de jongere generaties wat anders. Ze zijn niet zo slecht. Op die manier weigert men vaak de totale ineenstorting te erkennen, en zeker maakt men geen werk van een heropbouw. De Kerk laat nooit statistieken zien hoe snel de ineenstorting gaat en welke verwachtingen realistisch zijn. Evenmin krijgen we als leken een plan te horen voor re-evangelisatie in Vlaanderen. Onze kardinaal zegt dat het allemaal wel meevalt en dat nog 60% van de Vlamingen gedoopt zijn...

Moeten we ons inderdaad geen zorgen maken? Is een maatschappij die niet Christelijk is even goed als een Christelijke maatschappij? Moeten we ons echt verheugen op de 'neutrale maatschappij' die niet meer gebouwd is op Christus, en waar onze kardinaal DeKesel in de krant de lof van zingt?

Op het eerste zicht lijkt dat zo: de Katholieken worden in Vlaanderen niet vervolgd, hoogstens worden ze op de openbare TV-zenders bespot en als wereldvreemde autisten weggezet. De Katholieke kerken krijgen subsidies; en daar waar ze meewerken met het 'establishment' - of het nu is door een skelet van een vinvis op te hangen in een kathedraal of kerken ter beschikking te stellen van allerlei 'multiculturele en multi-etnische' intiatieven - mogen bisschoppen nog op de eerste rij meespelen. Processies worden gedoogd, en eeuwenoude volkstradities mogen zelfs nog op belangstelling van locale politici rekenen - als ze maar niet de nadruk leggen op het Katholiek-religieuze karakter.

En het is aanvankelijk moeilijk om de stille verschuiving van een maatschappij te merken als leek. En toch is ze er.

Een van de beste voorbeelden is de verdere aanvaarding van euthanasie. Abortus en contraceptie zijn zo algeheel aanvaard geraakt in Vlaanderen, dat er geen discussie meer over mogelijk lijkt. Euthanasie gaat dezelfde weg op. De ideologie dat het leven van dag 1 tot de laatste in het teken van genot en gemak moet staan wint snel veld. En dat heeft consequenties: binnen de geneeskunde is er een steeds verregaandere focus op het esthetische: operaties om er goed uit te zien, om zonder inspanning niet te dik te worden, om op je 80ste nog sexuele prestaties van een tiener te kunnen hebben, .... De geneeskunde is zich steeds minder aan het concentreren op een barmhartige verzorging van de zieke met een ziekte. De financiële aberraties die men graag in de kranten uitmeet, zijn er het gevolg van. Als een geneesheer zich niet meer kan richten op de zorg voor een zieke, maar steeds meer moet meegaan in eisen van mensen die eeuwig jong willen blijven, verliest hij zijn roeping uit het oog, en blijft alleen nog het persoonlijk financiële gewin over.

De mens wil geen enkel ongemak meer aanvaarden. En dus is de logische consequentie, dat als de ongemakken te groot worden, je maar 'een spuitje laat zetten'. Op die manier kan je iedere uitdaging van het leven vermijden.

Als Katholieken kunnen we daar niet mee akkoord gaan. Het leven is niet door ons gemaakt, het was een geschenk. En dus willen we ook van de ongemakken die dat met zich meebrengt ten volle genieten. Pijn en lijden horen daarbij, en zijn er inherent aan. Ze zorgen dat we op vele manieren sterker worden, en ons stillaan meer en meer overgeven aan de genade van de Schepper.

De filosofie van het huidig modern 'euthanasiasme' is als een verre echo uit de Griekse tijd. Onze euthanasiastische maatschappij heeft absoluut niet iets nieuws uitgevonden. Maar het christendom overwon die oude ideologie dat alles productief, leuk, en op het gemak moet gericht zijn. Het verlies van het christendom in onze tijd, doet ook de oude demonen terugkeren.

In het oude Sparta werden de kinderen na geboorte voor een commissie gebracht van de stadstaat, en wie er niet gezond genoeg uit zag voor deze militaristische staat, werd van de rotsen geworpen. Ouderen die niet meer krachtig genoeg waren, werden de woestijn ingestuurd om niet meer terug te keren. Vandaag doet de 'neutrale' staat in toenemende mate hetzelfde. Kan men het toestaan van euthanasie voor gevangen die een levenslange straf hebben, iets anders noemen dan de herinvoering van de doodstraf?  Voormalig Christen-democratische leiders willen de boegbeelden zijn van deze anti-christelijke ideologie.

Jammer, in plaats van de 'neutrale' staat te bejubelen, zou onze kardinaal beter de politici die 'de cultuur van de dood' aanhangen terechtwijzen. Maar ik heb een vaag gevoel dat onze kerkelijke leiders van Vlaanderen zelfs in staat is om die politici een Katholieke begrafenis aan te bieden...  Dan kan men nog heel even het gevoel koesteren om overal geliefd te zijn...

Ik tel de dagen af dat onze bisschoppen in scherpe bewoordingen Miet Smet terecht wijzen. En als ze het niet doen, laten ze dan niet verwonderd zijn dat niemand bij dat slap hoopje wil horen.

zaterdag 3 maart 2018

24 uur voor de Heer: Dank u voor het meebidden.

Dank aan iedereen die de afgelopen twee dagen kwam meebidden tijdens '24 uur voor de Heer' in de Virga Jesse Basiliek in Hasselt. Dank aan E.H. Deken en E.H. Jan Philippe. Dank aan de kosters. Dank aan al degenen die de intenties voorlazen, ieder uur. Dank aan de bloemenschiksters. Dank ook aan onze bisschop die tijdens de moeilijkste uren kwam meebidden.
Het was een bijzondere ervaring om in het midden van de vasten, met een stad onder een sneeuwtapijt, s'nachts in stilte te bidden. Een goede voorbereiding op Pasen! 
 
 




donderdag 1 maart 2018

Heiligdomsvaart Maastricht: Focus op Christus!

In Nederland pakken ze de dingen altijd anders aan als in Vlaanderen. Soms kan dat ook goed zijn. Zoals nu de studie van het 'University College Maastricht' Think Tank die een studie deed over de toekomst van de Heiligdomsvaart.
 
[Grappig dat er een University College Maastricht bestaat. In Vlaanderen worden de meeste colleges naar illustere voorgangers genoemd of heiligen. In Maastricht spiegelen ze zich aan het Verenigd Koninkrijk met haar University colleges?]
 
Maar de analyse is toch verrassend voor een pluralistische universiteit in een geseculariseerd land: de aanbeveling dat de Heiligdomsvaart zich moet Focussen op Christus! Uiteraard is een rapport in Nederland in het Engels geschreven, gaat het over netwerken, communicatie, en moet men eigentijds zijn. Maar dat men de conclusie durft trekken dat een Religieus festival als de Heiligdomsvaart maar toekomst heeft als ze gebouwd wordt op Christus getuigd van Universitaire durf en kritische zin.
 
 
 
 
 
 
Hopelijk beseffen we dat in Hasselt ook: de Virga Jesse feesten moeten gebouwd worden op Christus ... en als Sacramentsbroederschap is onze conclusie dus: het Allerheiligste Sacrament moet terug mee in de zevenjaarlijkse processie. We hebben nog 6,5 jaar om iedereen daarvan te overtuigen. En onze broederschap zal het met alle machten en krachten ondersteunen. Alvast hebben het 'University College Maastricht' aan onze zijde.