Mgr Mutsaerts: tijd om op te komen voor de Sacramenten

"Het is echt niet meer te verdedigen waarom het meevieren in een kerkgebouw nog steeds niet toegestaan is als je ziet wat allemaal wel toegestaan is. Nogmaals, het thuis meevieren van een mis in je huiskamer is een noodgreep voor zieken en hulpbehoevenden. Het is niet hetzelfde. Je geeft door het zo gemakkelijk blijven opschorten van de zondagsplicht, terwijl met enige inventiviteit er veel mogelijk is, het signaal af dat we best zonder kunnen. Dat signaal is eigenlijk al veel eerder afgegeven op plaatsen waar op zondag geen eucharistie gevierd wordt maar de H.Mis met regelmaat afgewisseld wordt door een woord- en communieviering door een pastoraal werkster, terwijl er in de nabije omgeving alle gelegenheid is om de eucharistie te vieren. Door daar niet naar te verwijzen zeg je eigenlijk, och zo kun je ook wel de zondag vieren.

Daar komt nog iets bij. De Kerk beroept zich zelden op haar autoriteit. Er wordt zelden opgetreden tegen bijvoorbeeld liturgische misstanden. In deze Coronatijden zoeken we nogal gemakkelijk naar bijval van het niet-katholieke publiek. We laten ons van onze beste kant zien, zo heet het dan, door meer te doen dan wat van ons verlangd wordt, maar ondertussen nemen we het niet echt op voor onze eigen kerkbetrokken mensen en treden tegen hen middels decreten directief op, terwijl we ons anderzijds heel gemakkelijk schikken naar het overheidsbeleid, terwijl daar toch vragen bij te stellen zijn. Zie Italië. Als we dat niet doen, vrees ik dat het slecht gaat uitpakken als de coronacrisis eenmaal voorbij is. Je moet je afvragen of degenen voor wie de kerkgang voornamelijk routine is, de deelname aan de H.Mis wel zullen gaan missen. Voor velen zal de tv-mis het nieuwe normaal zijn."

Mgr Mutsaerts, paarse pepers - blog 

Het 'enfant-terrible' van de Nederlands Bisschoppenconferentie, Mgr Mutsaerts komt op voor de Sacramenten. Terecht stelt hij dat nu niet opkomen voor de Sacramenten, eigenlijk wil zeggen dat je als Kerk de Sacramenten onbelangrijk vindt. Natuurlijk is 'Prudentia' een van de deugden, maar evenzeer is lafheid en gebrek aan liefde voor de Sacramenten, een ondeugd. En nu begint het duidelijk te worden dat onze bisschoppen helemaal niet geloven in de genadekracht van de Sacramenten. Ze vinden ze helemaal misbaar. Sacramenten zijn blijkbaar een luxe-fenomeen dat gemist kan worden, net zoals betaald voetbal of het EK zwemmen. 

Nogmaals, het eeuwige stilzwijgen van onze Vlaamse bisschoppen, is een ongelooflijke gemiste kans voor evangelisatie.

Doet de laatste het licht uit?