Het wordt avond, de dag loopt reeds ten einde (2)

Veel hebben uw boek gelezen of zullen het lezen in oppositie met het huidig pontificaat. Aan de andere kant is de tekst opgedragen zowel aan Paus Benedictus XVI als aan Franciscus, 'een trouwe zoon aan St Ignatius'. Waar ligt de waarheid?

Kardinaal Sarah:

De waarheid is dat velen die schrijven dat niet doen om te getuigen van de waarheid, maar om de een tegen de ander op te zetten, om te schaden aan de menselijke relaties. Ze trekken zich werkelijk niets aan van de waarheid. De waarheid is dat zij die me tegenover de Paus opzetten, niet een woord kunnen citeren, geen enkele zin of geen enkele houding die hun absurde beweringen kunnen ondersteunen, het is diabolisch. De duivel verdeelt, hij zet mensen tegen elkaar op. De waarheid is dat de Kerk op aarde wordt vertegenwoordigd door de Vicaris van Christus, het is te zeggen de Paus. En degene die tegen de Paus is is ipso facto buiten de Kerk. Ik begrip dat de menselijke samenleving - en de intellectuele wereld in het bijzonder - nood heeft aan contradictorische debatten om hun eigen posities te definiëren, alsof er geen andere andere manier is om iets te begrijpen dan een alternatief tussen 'hen' en 'wij'. Dat lijkt mee een grote vergissing, om niet te zeggen diabolisch. Maar de geschiedenis van de Kerk, met de geest van de duivel die haar wil verdelen, is een lange geschiedenis vol moeilijkheden, van devisies ook, maar ook steeds weer naar de zoektocht naar eenheid in Christus in respect voor de verschillen: Het is een geschiedenis die gebouwd is op haar geloof in een God die mens werd en die gekomen is om met ieder van ons zijn levensweg te leven en het lijden dat ermee gepaard gaat. Al de rest is niet meer dan absurde speculaties. Ik voeg eraan toe dat iedere Paus degene is die nodig is voor die periode, want de Voorzienigheid ziet goed wat er nodig is in iedere periode; weet u dat? De vraag is: wat u en ik hebben doorgekregen van onze ouders, is dat nog waardevol voor onze kinderen? En zo ja, hoe moeten we zorgen dat ze terug vat krijgen op die erfenis? Het is de waarheid van die zekerheden die we nu samen opnieuw moeten ontdekken, tegelijk met de analyse zonder gelijke van de wijsheid van Benedictus XVI, als door de grote en lichtende actie van Franciscus. Met de overduidelijke verschillen in gevoeligheden, is er ook een grote harmonie en grote continuiteit, zoals iedereen heeft kunnen vaststellen door de jaren heen. We moeten steeds de woorden van Paus Franciscus interpreteren in de 'hermeneutiek van de continuiteit'. Net zoals in de tijd tussen Johannes Paulus II en Paulus VI. De geschiedenis van de Kerk is mooi en haar reduceren tot een politiek aspect zoals de televisiespektakels graag zouden willen is een 'marketing'-operatie en niet een manier om de waarheid te zoeken.