Sta me toe om eerst en
vooral hartelijk Z.E. Mgr Philippe Christory, de bisschop van Chartres, te
bedankten voor zijn broederlijke welkom in deze prachtige Kathedraal.
“Het licht is in de
wereld gekomen” dat zegt Jezus ons in het Evangelie, “en de mensen verkozen de
duisternis’.
En jullie, beste
pelgrims, hebben jullie het unieke licht ontvangen dat niet bedriegt: dat van
God? Jullie hebben drie dagen gestapt, jullie hebben gebeden, gezongen, geleden
onder de zon en de regen, hebben jullie het licht in uw harten ontvangen?
Hebben jullie in werkelijkheid de duisternis afgezworen? Hebben jullie besloten
om uw weg verder te gaan door Jezus te volgen, die het Licht is van de wereld?
Laat me toe, beste
vrienden om die radicale vraag te stellen? Want als God ons licht niet is,
wordt al het andere zinloos. Zonder God is alles duisternis!
God is tot ons
gekomen, hij is mens geworden. Hij heeft ons de unieke waarheid geopenbaard die
redt, hij is gestorven om onzentwil en om ons vrij te kopen uit de zonde en,
met Pinksteren, heeft hij ons de Heilige Geest gegeven, hij gaf ons het licht
van het geloof … maar we verkozen de duisternis!
Laat ons rond ons
kijken! De westerse wereld wil zich organiseren zonder God. Ze is overgeleverd
aan de bedrieglijke en flashy lichten van de consumptiemaatschappij, van het
gewin tegen alle prijs, van het opgedrongen individualisme.
Een wereld zonder God
is een wereld van duisternis, van leugen en van egoïsme! Zonder het licht van
God, is de westerse wereld als een losgeslagen boot in de duisternis! Ze heeft
niet genoeg liefde meer om kinderen te ontvangen, om ze te beschermen in de
schoot van hun moeder, om ze te beschermen tegen de agressie van de
pornografie. Verstoken van het licht van God, kan de westerse maatschappij de
ouderen niet meer respecteren, haar zieken niet meer begeleiden naar de dood,
geen plaats meer maken voor de armsten en de zwaksten. Ze is overgeleverd aan
de schaduwen van de angst, van de droefnis en het isolement. Ze heeft alleen
nog de leegte en het zinloze te bieden. Ze laat de meeste gekke ideologieën
ontstaan. Een westerse samenleving zonder God kan de bakermat worden van een virulent
ethisch en moreel terrorisme dat vernietigender is dan het islamitisch
terrorisme. Herinner u dat Jezus ons heeft gezegd: ‘Vrees niets van hen die het
lichaam doden, maar uw ziel niet kunnen doden; Vrees eerder hem die en ziel en
lichaam kan ombrengen in de hel.’ (Mt 10, 28).
Beste vrienden,
vergeef me die beschrijven. Maar we moeten helder en realistisch zijn. Als ik
zo tegen u spreek, dan is dat omdat ik in mijn hart als priester, als herder,
ik medelijden voel voor zoveel verscheurde zielen, verloren, droevig, ongerust
en eenzaam! Wie zal hen naar het licht brengen? Wie zal hen de weg van de
waarheid tonen, de enige ware weg van vrijheid die degene is van het Kruis?
Gaan we hen
overleveren aan de leugen, aan het hopeloze nihilisme, of aan een agressief
islamisme, zonder er iets aan te doen?
We moeten deze wereld toeroepen dat onze hoop een naam heeft: Jezus
Christus, de enige Redder van de wereld en de mensheid! Wij kunnen niet
zwijgen!
Beste pelgrims van
Frankrijk, kijk naar deze kathedraal! Uw voorouders hebben haar gebouwd om te
getuigen van hun geloof! Alles, in haar architectuur, haar sculptuur, haar
glasramen, verkondigt de vreugde van het geloof van gered te zijn en bemind te
worden door God. Uw voorouders waren niet perfect, ze waren niet zonder zonde. Maar
ze wilden het licht van het geloof hun duisternis laten verlichten! Vandaag,
volk van Frankrijk, sta op, wordt wakker! Kies voor het licht! Zweer de
duisternis af!
Hoe dan? Het Evangelie antwoordt: ‘hij die volgens de
waarheid handelt vindt het licht’. Laat ons het licht van de Heilige Geest onze
levens verlichten concreet, eenvoudig, en tot in de meest intieme zones van ons
diepste wezen. Handelen volgens de waarheid, is op de eerste plaats God in het
centrum van ons leven plaatsen, zoals het Kruis het centrum is van deze
kathedraal. Mijn broeders, laat ons kiezen om ons naar Hem te keren, iedere
dag! Laat ons nu het voornemen maken om iedere dag enkele minuten in stilte ons
naar God te keren, om hem te zeggen ‘Heer leef in mij! Ik geef u heel mijn
leven!’
Beste pelgrim, zonder
stilte, is er geen licht. De duisternis voedt zich met het constante lawaai van
deze wereld, die ons hindert om ons tot God te richten. Laat ons voorbeeld
nemen aan de liturgie van de Mis van deze dag. Ze brengt ons tot aanbidding, tot
de kinderlijke vrees en liefde voor de grootsheid van God. Ze bereikt haar
hoogtepunt in de Consecratie waar allen gekeerd naar het altaar, de blik
opheffen naar de hostie, naar het kruis, we communiceren in stilte in
overpeinzing en aanbidding. Beste broeders laat ons die liturgie liefhebben die
ons de stille en transcendente aanwezigheid van God doen voelen, en ons keren
naar de Heer.
Mijn beste broeders
priesters, ik wil me in het bijzonder tot u richten. Het Heilig Misoffer is de
plaats waar ge het licht voor uw dienstbaarheid zult vinden. De wereld waarin
we leven doet constant beroep op ons. We zijn heel de tijd bezig, zonder ons te
denken dat we moesten stoppen en tijd nemen om ons in een verlaten plek wat te
rusten, in de eenzaamheid en stilte, met de Heer. Het gevaar is groot om ons
als ‘sociale werkers’ te beschouwen. Maar dan zouden we het Licht van God niet
meer in de wereld brengen, maar ons eigen licht, dat niet hetgene is dat de
mensen verwachten. Wat de wereld verwacht van de priester: dat is God en het
Licht van zijn Woord dat verkondigt wordt zonder ambiguïteit, zonder
vervalsing.
Laat ons ons kerken
naar God in een rustige liturgische viering, vol respect, stilte en gekenmerkt
door sacraliteit. Laat ons niets uitvinden in de liturgie. Laat ons alles
ontvangen van God en van de Kerk. Laat ons niet het spektakel of succes zoeken.
De liturgie leert ons: Priester zijn, is niet op de eerste plaats veel doen.
Het is met de Heer zijn, op het Kruis! De liturgie is de plek waar de mens God
van aangezicht tot aangezicht ontmoet. De liturgie is het meest sublieme moment
waar God ons leert om ‘in ons het beeld van zijn Zoon Jezus Christus te worden
(gelijkvormig te zijn aan het beeld van zijn Zoon), opdat hij de eerstgeborenen
zou zijn onder vele broeders (Rom 8,29). Zij is niet, en mag niet een reden van
scheuring zijn, evenmin van strijd of discussie. In de gewone vorm, net als in
de buitengewone vorm van de Romeinse ritus, is de essentie dat we ons keren
naar het Kruis, naar Christus, naar onze Oriënt, onze Alles en onze enige
Horizon! Of we nu vieren in de gewone of in de buitengewone vorm, laat ons steeds
vieren, zoals vandaag, zoals het Tweede Vaticaanse Concilie ons leert: met een
edele eenvoud, zonder onnodige overdaad, zonder theatraliteit en esthetische
gekunsteldheid, maar met de zin voor het sacrale, de eerste zorg voor de Glorie
van God, en een ware geest van zonen te zijn van de Kerk van vandaag en van
alle eeuwen!
Beste broeders
priesters, houdt steeds die zekerheid: met Christus op het Kruis zijn, dat
verkondigt het priesterlijke celibaat in de wereld! Het project, door sommigen
weer bovengehaald, om het priesterlijk celibaat weer los te koppelen door het
Sacrament van de wijding (sacrement de l’Ordre) aan gehuwde mannen (de ‘viri
probati’) omwille van, zo zeggen ze, ‘pastorale redenen of noodzaken’, zou
grote gevolgen hebben, en in werkelijkheid definitief breken met de
apostolische Traditie. We gaan een priesterschap naar menselijke maat
fabriceren, maar we verlengen niet, we volbrengen het priesterschap van
Christus niet, gehoorzaam, arm en kuis. Waarlijk, de priester is niet zomaar
een ‘alter Christus’ maar is werkelijk ‘ipse Christus’, hij is Christus zelf!
En het is daarom dat in navolging van Christus en de Kerk, de priester steeds een
teken van tegenspraak zal zijn!
Aan u, beste
christenen, leken die werken in de leven van de Stad, zeg ik met kracht: ‘Heb
geen schrik! Vrees niet om het licht van Christus in de wereld te brengen!’ Uw
eerste getuigenis moet uw eigen voorbeeld zijn: handel naar de Waarheid! In uw
familie, uw beroep, uw sociale relaties, economisch, politiek, dat de Christus
uw licht mag zijn! Heb geen schrik om te getuigen dat jullie vreugde van
Christus komt!
Ik smeek u, verstop de
bron van jullie hoop niet! Integendeel, schreeuw het uit! Getuig! Evangeliseer!
De Kerk heeft nood aan u! Herinner iedereen eraan dat enkel ‘de gekruisigde
Christus de authentieke zin van de vrijheid laat zien!’. Bevrijdt met Christus,
de vrijheid die vandaag aan de ketenen ligt van valse mensenrechten, allen
gericht op de autodestructie van de mens.
Aan u, beste ouders,
wil ik een heel eigen boodschap zeggen. Vader en moeder zijn van een familie in
de wereld van vandaag is een avontuur vol van lijden, van obstakels en zorgen.
De Kerk zegt u: ‘DANK U’! Ja, Dank u voor uw genereuze schenken van uzelf! Heb
de moed om uw kinderen in het licht van Christus op te voeden. Dan zal u moeten
opboksen tegen de wind van de dag, u zal spot moeten ondergaan, en het
misprijzen van de wereld. Maar we zijn hier niet om de wereld te behagen! ‘Wij
verkondigen een gekruisigde Christus, schandaal voor de Joden en dwaasheid voor
de heidenen’ (1 Kor 1, 23-24)
Heb geen schrik! Wijk
niet! De Kerk, door de stem van de Pausen – in het bijzonder sinds de encycliek
Humanae Vitae – vertrouwt u een profetische missie toe: getuig voor iedereen
van onze vreugdevol vertrouwen op God, die ons de intelligente behouders van de
natuurlijke orde maakt. Jullie getuigen van wat Jezus door zijn leven zelf
heeft geopenbaard: ‘De vrijheid vervult zich in de liefde, dat wil zeggen in
het geven van uzelf’.
Beste huisvaders en
huismoeders, de Kerk heeft u lief! Heb de Kerk lief! Zij is uw moeder. Vervoeg
niet hen die haar belachelijk maken, omdat ze alleen maar de rimpels zien in
haar gelaat dat oud is door de eeuwen van lijden en beproevingen. Ook vandaag
is zij mooi en schittert van heiligheid.
En dan wil ik me
richten tot jullie, de jongsten, die hier zo talrijk aanwezig zijn!
Eerst en vooral, laat
ons luisteren naar een ‘Oudere’, die veel meer autoriteit heeft dan ik. Het
gaat om de evangelist St Jan. Buiten het voorbeeld van zijn eigen leven, heeft
St Jan ook een geschreven boodschap nagelaten aan de jongeren. In zijn Eerste
Brief, lezen we de ontroerende woorden van een Oudere aan de jongeren in de
Kerken die hij heeft gesticht. Luister naar zijn stem vol van opgewektheid,
wijsheid en van warmte: ‘Ik schrijf u, jonge mannen, dat u sterk bent. Gods
woord woont in u en u hebt de boze overwonnen. Verlies uw hart niet aan de
wereld of aan de dingen in de wereld! (1 Joh 2, 14-15). De wereld die we niet
moeten liefhebben, zei onlangs pater Cantalamessa in zijn homilie van Goede
Vrijdag 2018, en waar we ons niet op moeten richten, is niet de wereld, dat
weten we goed, de wereld die geschapen en bemind werd door God, het gaat niet
over de mensen van de wereld waar we integendeel, steeds naartoe moeten reiken,
op de eerste plaats naar de armen en de allerarmsten, om hen te beminnen en
nederig te dienen. … Neen! De wereld die we niet mogen beminnen is een andere
wereld; het is de wereld zoals die geworden is onder de leiding van Satan en
van de zonde. De wereld van de ideologieën die de natuur van de mens ontkennen
en de familie vernietigen. …. De VN structuren, die een nieuwe ethiek over de
wereld verspreiden, spelen een belangrijke rol en zijn vandaag een enorme
kracht geworden, die zich doorheen de media met haar onbegrensde technische
mogelijkheden. Vandaag wordt het in heel wat westerse landen een misdaad om
zich niet neer te leggen bij de verschrikkelijke ideologieën. Dat is wat we
bedoelen met het aanpassen aan de geest van de tijd, het conformisme. Een grote
gelovige poëet van Engeland, Thomas Stearns Eliot, heeft in de voorbije eeuw
drie verzen geschreven die er meer over zeggen dan hele boeken: ‘ In een wereld
van vluchtelingen, zal degene die de tegengestelde richting kiest beschouwd
worden als een deserteur’. Beste jonge Christenen, als het toegelaten is dat
een ‘Oudere’ zich tot u richt, zoals St Jan, dan mag ik jullie ook aanmoedigen,
en ik zeg jullie: Jullie hebben de Kwade overwonnen! Vecht tegen iedere wet
tegen de natuur, die men u wil opdringen, verzet u tegen iedere wet tegen het
leven, tegen de familie. Wees onder hen die de tegengestelde richting kiezen! Durf
tegendraad te zijn! Voor ons, Christenen, is de tegengestelde richting niet een
plaats, het is een Persoon, het is Jezus Christus, onze Vriend en onze Redder.
Een taak wordt u met nadruk toevertrouwd: Redt de menselijke liefde uit de
tragische val waarin ze gevangen is: De liefde, is niet meer de overgave van
uzelf, maar enkel nog het bezit van de andere – een vaak tyranniek en
gewelddadig bezit -. Op het Kruis, heeft God zich geopenbaard als ‘agape’, dat
wil zeggen als de liefde die zich geeft tot aan de dood. Echt liefhebben, dat
is sterven voor de ander. Zoals die jonge rijkswachter, kolonel Arnaud
Beltrame.
Beste jongeren, jullie
maken zonder twijfel soms de strijd door tussen de duisternis en het licht, in
jullie hart. Jullie worden soms verleid door de gemakkelijke pleziertjes van de
wereld. Met heel mijn hart van priester, zeg ik u: Aarzel niet! Jezus zal u
alles geven! Op de weg om Heiligen te worden, zullen jullie niets verliezen!
Jullie zullen de enige Vreugde vinden, die nooit teleurstelt!
Beste jongeren, als
Christus u vandaag roept om hem te volgen als priester, als religieus of
religieuze, aarzel dan niet! Zegt Hem: ‘Fiat’, een enthousiast ja zonder
voorwaarden!
God wil jullie nodig
hebben, wat een genade! Wat een vreugde! Het Westen werd geëvangeliseerd door
Heiligen en Martelaren. Jullie, jongeren van vandaag, zullen heiligen zijn en
de martelaren, die de naties verwachten voor een nieuwe evangelisatie! Jullie
landen hebben dorst naar Christus! Stel hen niet teleur! De Kerk vertrouwt op
u! Ik bid dat velen onder jullie antwoorden, vandaag, tijdens deze Mis, aan de
roep van God om hem te volgen, om alles voor hem achter te laten, voor zijn
licht. Beste jongeren, heb geen vrees,
God is de enige vriend die jullie nooit zal teleurstellen.
Als God roept, is hij
radicaal. Dat wil zeggen dat hij tot het einde gaat, tot aan de wortels. Beste
vrienden, we zijn niet geroepen om middelmatige Christenen te zijn! Neen, God
roept ons totaal voor een totale overgave, tot het martelaarschap van het
lichaam of van het hart!
Beste volk van
Frankrijk, het zijn de kloosters die de beschaving van jullie land hebben
opgebouwd! Dat zijn mannen en vrouwen die aanvaard hebben om Jezus tot het
einde toe te volgen, radicaal, die een Christelijk Europa hebben opgebouwd.
Omdat ze alleen God hebben gezocht, hebben ze een mooie en vredevolle
beschaving opgebouwd, net als deze Kathedraal.
Volk van Frankrijk,
volkeren van het Westen, ge zult de vrede en de vreugde pas vinden als jullie
God zoeken! Keer terug naar uw wortels! Keer terug naar de bron! Keer terug
naar de kloosters! Ja, ieder van u, durf enkele dagen in een klooster door te brengen!
In een wereld vol oproer, van lelijkheid en droefheid, zijn de kloosters een
oase van schoonheid en vreugde. Jullie zullen er ontdekken dat het mogelijk is
om God werkelijk in het midden van heel je leven te stellen. Jullie zullen er
een vreugde ervaren die nooit voorbij gaat!
Beste pelgrims, laat
ons de duisternis afzweren. Laat ons het licht kiezen! Vragen we aan de
Allerheiligste Maagd Maria om te durven ‘fiat’ zeggen, ja zeggen, volledig,
zoals zij, om het licht van de Heilige Geest te ontvangen zoals zij. Op deze
dag [pinkstermaandag] dat we dankzij onze paus Franciscus, Maria vieren, als Moeder
van de Kerk, vragen we aan die Allerheiligste Moeder om een hart zoals het
hare, een hart die God niets weigert, een hart dat brandt van liefde voor de
glorie van God, een moedig hart om de mensen het Goede Nieuws te verkondigen,
een genereus hart, een hart groot als het hart van Maria, met de dimensies van
de Kerk, naar de dimensies van het Hart van Jezus!
Amen!
Robert kardinaal
Sarah.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten