vrijdag 5 januari 2018

kersthomilie 2017 Mgr Philip Egan

Mgr Egan in 2017 in Hasselt


Is tijd-reizen mogelijk? Dat is een van de grote vragen in de wetenschap. Sommigen menen van wel. Gebaseerd op de relativiteitstheorie van Einstein, bewezen in 1971 door het Hafele-Keating tijd-verandering experiment, zou tijdreizen misschien mogelijk zijn in de toekomst als we snel genoeg zouden kunnen reizen, tot aan de snelheid van het licht. Zoals professor Brian Cox zegt is tijdreizen naar de toekomst intrinsiek aan het universum. Maar teruggaan in de tijd dat is moelijker - tenzij we een 'wormhole' vinden - maar daar zitten we met conceptuele contradicties. Maar als we konden, zouden we dan niet allemaal graag eens een moment in ons leven willen herbeleven, of om aanwezig te zijn bij een grote historische gebeurtenis? Ja, wie zou niet willen zijn in dat kleine stadje Bethlehem, in die nacht in 6 of was het 3 voor Christus, toen de engelen zeiden tegen de herders: Gij zult een kind vinden gewikkeld in doeken en liggend in een kribbe en toen een grote schare aan de hemel werd gehoord die zong Glorie aan God in de hoge en op aarde vrede aan de mensen van goede wil?

In een recente tweet was Richard Dawking, Engelands meest bekende atheïst, weer bezig: Als je denkt dat zonder God het leven geen zin heeft en de dood het einde is, ga dan maar weg en leer eerst wat logica. Een van de redenen waarom ik zijn argumenten nooit overtuigend vindt is omdat ik de God die hij aanvalt nooit herken. Het is een onpersoonlijke God, een Kracht, een Oude Man op een troon. Maar zo is de God waar de Christenen geloven niet. Dit is niet de liefdevolle Drievuldigheid van Vader, Zoon en Heilige Geest. Dit is niet de Persoon-God die we kennen, dienen en liefhebben, Degene die heel ons leven veranderd en ons tot vriendschap met Hem beweegt. Daarom is onze jaarlijkse viering van Kerstmis noodzakelijk. Het herinnert ons hoe God werkelijk is. Hij is, zoals Johannes zegt, Het Woord waardoor alles gemaakt werd en toch is Hij daar, als een baby gewikkeld in doeken. God heeft op verschillende tijden in het verleden gesproken en op verschillende manieren, maar nu is Hij een baby. Als hij groot wordt, zal Hij de wereld veranderen door Zijn leven en leer, dood en opstanding, door Zijn Geest die Hij stuurt om de Kerk te bouwen. Maar door vlees te worden, door onder ons te komen, door in de menselijke geschiedenis te treden en de menselijke cultuur, is de onzichtbare God zichtbaar geworden voor allen. Hij is geen afstandelijke God. Hij is niet onpersoonlijk. He is geen kracht verweg, maar het Woord dat Vlees werd in de armen van Maria en Jozef.

Laat ons 2000 jaar terugreizen naar het almachtige Romeinse keizerrijk. Dat was een cultuur die geweld verheerlijkte, en kracht, mannelijkheid, geïllustreerd door spelen in de arena met geweld en wreedheid, waar gladiators tot de dood vochten, en waar slaven en criminelen, tot vertier van de massa, aan stuken werden gereten door wilde dieren. In die cultuur, sloop stilletjes een God binnen die barmhartigheid preekte, vergeving, vrede, liefde voor de armen en de zwakken, respect en rechtvaardigheid. Stillekesaan maakte die nieuwe religie opgang, afgerond door de bekering van Constantijn in de vierde eeuw. 100 jaar later kon paus St Leo de grote zeggen in zijn kerstpreek dat Jezus ons niet alleen God doet leren kennen, maar ook wie we zelf zijn, of wat we zouden moeten zijn. In dit Kind zien we niet alleen God de Zoon, maar ook de Nieuwe Adam, een perfect mens, een model van iedereen jij en ik zijn geroepen om te worden. Ja, we zien het Woord waardoor alles gemaakt werd maar we zien ook een menselijke baby, vol met potentie. We zien de toekomstige profeet die ons zal leren hoe we het geluk kunnen vinden. We zien het Slachtoffer die, voor ons en voor onze redding, ons roept om te volgen. We zien de Verrezen Heer, die ons kracht geeft om het leven te leven in haar volheid en te triomferen over de zonde, het lijden en uiteindelijk zelfs de dood.

Mijn beste broeders en zusters, laat ons terug naar vandaag gaan. Laat ons snel door de middeleeuwen, de gevechten van de reformatie heen gaan naar de geboorte van onze wervelende moderne wereld, naar vandaag de 21ste eeuw. U en ik, leven in een cultuur met ongelooflijke potentie voor het goede, maar een die haar Christelijke patrimonium wil afwerpen, haar weg aan het verliezen is, en haar moreel kompas kwijt is. Al de uiteinden van de aarde hebben het heil van onze God gezien, en nu, lijkt het alsof we dat willen weggooien, ongevoelig voor de liefde van God. Als Katholieken kunnen we dat niet laten gebeuren. We moeten dat stoppen. We moeten ons best doen om het tij te keren. Hoe? We moeten met onszelf beginnen. ieder van ons moet zijn geloof verdiepen en de liefde voor Jezus Christus, de Zoon van God en de Zoon van Maria, de enige Weg, Waarheid en Leven. Godzijdank leven we in een tijd na de Incarnatie: zoals de Heilige Augustinus zei, u en ik we zouden vergaan zijn als Hij niet was gekomen. Dus laat ons in deze Kerst-Mis, als Jezus neerdaalt op het altaar om ons te voeden met Zijn Lichaam en Bloed, laat ons dan Jezus herontdekken. Laat ons Zijn liefde en vriendschap verwelkomen. Laat ons Hem verwelkomen in ons hart. Hij kwam nedergedaald, opdat wij de weg naar de Hemel zouden vinden. Laat ons in 2018 afspreken om Hem nog meer lief te hebben en te verkondigen aan anderen, en de Heer glorie te geven doorheen ons leven. Laat ons iedere dag tijd vinden om meer te bidden, om eenvoudiger te leven, om de anderen meer lief te hebben, vooral zij die behoeftig zijn. Want vandaag is ons een Redder geboren: het is Christus de Heer.

Kom, laten wij Hem aanbidden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten