Met dank aan de Catholic Herald.uk voor dit artikel. Uit Engeland komen veel waarschuwende geluiden, van hen die de anglicaanse 'waanzin' aan den lijve meemaken, met een pleidooi voor de Katholieke Kerk om te blijven 'in de waarheid van Christus'.
Maar de Katholieke Kerk lijkt wel het straatje van het anglicanisme te hebben ingeslagen met lippendienst aan het seculiere relativisme. En weer verliet een Katholieke gemeenschap Brussel...
Als Katholieken niet trouw blijven aan de doctrine, dan zullen ze Anglicaanse verdeeldheid oogsten.
Door E.H. Alexander Lucie-Smith.
Zij die verandering voorstellen hebben nog niet aangetoond hoe dat kan verzoend worden met de Bijbel, met traditie of het magisterium.
De Katholieke Kerk is in een volle burgeroorlog over doctrine, zoals Dan Hitchens vorige week al observeerde in een goed geargumenteerd en onderbouwd artikel. Tegelijkertijd is de doctrinale burgeroorlog van de Church of England maar weer een nieuwe fase begonnen met de laatste zitting van de Generale Synode, met verhitte debatten over homo-relaties. Michael Fabrikant, parlementair, suggereert in de Telegraph dat de Anglicanen hun 'conservatieve' smaldeel maar moeten zien buiten te werken. In hetzelfde blad houdt de devote en gepassioneerde Andrea Minichiello Williams een overtuigend pleidooi voor de Christelijke traditie.
In het artikel maakt Williams een erg belangrijk punt: "De Kerk kan haar zegen niet geven over homo-relaties als haar hele bron van autoriteit zegt dat het niet kan'. Zij is volledig juist om de vraag naar autoriteit centraal te stellen. Als iemand verandering voorstelt, dan moeten we vragen op wiens autoriteit? Als een verandering niet kan verantwoord worden vanuit de Bijbel (cruciaal voor alle Christenen) en de traditie en het Magisterium (in het bijzonder belangrijk voor de Katholieken), dan kan er ook niet verondersteld worden dat verandering goed is. En als de Heilige Schrift, de traditie en het Magisterium niet alleen stil blijven over het onderwerp, maar ook zeer uitdrukkelijk hebben verboden wat wordt voorgesteld, dan is het besluit nog veel duidelijker.
Dat is geen 'fundamentalisme' een klacht die men dikwijls hoort over mensen als Andrea Minichiello Williams. Als het bijbels fundament van de leer van de Kerk wordt ondergraven - van welke leer dan ook van de Kerk - dan is het logische gevolg dat geen enkele doctrine nog absoluut is, en dat de leer dus niet meer geloofswaardig is, want alle leer is dan vanaf nu open voor radicale revisie.
Als we kijken naar het soort Kerk dat Michael Fabrikant voorstaat, dan is het een Kerk zonder enig fundament, tenzij de vaagheden van de publieke opinie. In tegenstelling tot wat hij denkt, zal zo een Kerk gewoon zachtjes verdwijnen. Ze zou natuurlijk voor een ogenblik, zo geweldig modern lijken, maar dat zou maar een paar jaartjes duren. Ze zou steeds wanhopiger lijken in een poging om maar de trend te houden met de steeds veranderende publieke opinie, die niet coherent is en erg fluctuerend.
Katholieken kunnen niet met vergenoegen naar de Anglicanen kijken, want dezelfde conflicten verzwakken onze Kerk. Degenen die dus verandering voorstaan moeten geconfronteerd worden met de vraag naar autoriteit en uitgedaagd waar dat dan wel in de Heilige Schrift te vinden is, waar in het Magisterium, en waar in de traditie er iets is dat communie voor mensen in een onregelmatige relatie kan rechtvaardigen. Ze zullen het zwaar hebben om iets te vinden dat hun positie rechtvaardigt. Meer nog, ze hebben nog geen enkel valabel argument naar voor gebracht, zover ik kan zien, dat zou maken dat verandering wenselijk en nodig is.
Ondertussen, kunnen Katholieken naar de Church of England kijken voor wat er zou gebeuren in de toekomst indien we niet meer zorgvuldig en trouw zijn aan wat we hebben ontvangen. De Anglicaanse burgeroorlog begon in de Lambeth Conference van 1930. De onze schijnt nu te beginnen en zal, misschien, nog vele jaren duren.
----
LAAT ONS BIDDEN VOOR DE KATHOLIEKEN VAN HET MIDDEN-OOSTEN
WE WANT THE REAL VIRGA JESSE BACK
Geen opmerkingen:
Een reactie posten