dinsdag 10 januari 2017

De wijzen, de leegheid van de oosterse religies, en het ietszijn van het Christendom

Vertaling van een bericht op Those Catholic Men, door Jason Craig; vrij beschikbaar in het publieke domein:


John Senior is een briljante en waardevolle leraar, die steeds meer ontdekt worden door hen die onder indruk raken van de schaduwrijke duisternis van deze tijd, zeker ook door een nieuw gepubliceerde biografie. Interessant genoeg, kan men Senior beschrijven als de apostel van de schaduwen, niet omdat schaduwen niet echt zijn, maar omdat ze wijzen op het feit dat dingen wél reëel zijn. Hoe zouden ze anders schaduwen werpen? En door te zien dat dingen reëel zijn, vond hij zijn weg doorheen de oosterse religies en het westers relativisme naar God en de Katholieke Kerk. Wat hij verwierp was het idee dat niets iets was, en dat iets niets is.

Dat klinkt als een zweverig esoterisch mind game, niet? Maar dat is het niet. Het is een van de ernstigste uitdagingen van deze tijd. Hoeveel mensen en instellingen in onze samenleving omarmen tegenwoordig niet de nietsheid. Dat komt in vele vormen. En u kent die 'nietsheid' beter als je zou willen...

Relativisme zegt cool dat niets waarheid is, of dat de waarheid niets is. Gnostische afwijzing van de betekenis van een lichaam en waarheid laten ons toe om alles te doen met of tegen ons lichaam. Nietsche's nihilisme is een eerlijke omarming van de nietsheid van een godloze samenleving, toegevend dat zonder God we ook zonder waarheid zijn, en zonder waarheid zijn we zonder goedheid, en zonder goedheid is er geen betekenis. En dan moeten we het creëren door eigen wil en vraag. Omarm het niets en leef!

Voor die onder ons die zichzelf niet in staat voelen om te buigen voor die kracht, voelt het omarmen van nietsheid heel erg sterk als eenzaamheid en wanhoop.

Oosterse en New Age religies.

Lang voor zijn bekering tot de Kerk, als hardwerkende academicus met een duidelijk groot intellect, voerde John Senior de filosofieën van de dag, en zeker die zoals voorgesteld in moderne literatuur, door tot het logische einde. Als een moderne academicus ging hij ervan uit dat men zich eerst van het christendom moet ontdoen om de waarheid te vinden. Dus ging hij de Symbolistenbeweging, occulte religies en uiteindelijk Oosterse religies en verschillende soorten van New Age bewegingen imiteren en assimileren - hij leefde zelfs een tijdje als Hindu. En waar bracht de reis hem? Het bracht hem naar niets.

Hij las de prominentste filosofen van de oosterse religies, die hem dingen als 'non-dualiteit' en Brahma uitlegden. Brahma is de oneindigheid die we voelen achter de schepping, maar het punt waarop we Het ontdekken is meteen ook ontdekken dat er geen verschil is tussen oneindigheid en wat we zien - het is alles een. Eigenlijk is wat je ziet geen realiteit maar het komt 'van' Brahma, maar niet echt ... Brahma is zo ondefinieerbaar omdat Het definiëren zo Het beperken - Het kan niet op die manier onderscheiden worden. Zoals Guénon, een Hindo-gelovige en filosoof het beschrijft:
Er kan niets echt buiten Brahma zijn, want zoiets veronderstellen zou het limiteren. Het volgt meteen dat de wereld ... niet verschilt van Brahma, of dat het alleen in een illusoire manier kan onderscheiden worden.

De mens lijkt het tot in zijn botten te voelen dat hij voor meer dan deze wereld gemakt is, dat gaat hij achter het oneindige aan en wat voorbij de wereld licht. In het Oosterse denken is de conclusie dat de wereld zelf 'illusoir' is, dat wil zeggen 'alles in een', en dat zij die alles kunnen zien - zelfs goed en kwaad - als twee zijden van hetzelfde ding, kunnen een soort 'redding' vinden door een gezond-verstand-gebaseerd denken te transcenderen. Wat zij voorstellen is dat de schaduw van dit woord niet naar iets voorbij hunzelf wijst, want het is niets dat de schaduw werpt. De verlichting is voor hen het realiseren van de nietsheid van de schaduw - een licht dat de schaduw zelf niet nodig heeft, mar dat niets in haar plaats laat.

Je kan je inbeelden wat voor gevoel dit geeft - het lost het probleem van kwaad en verdeeldheid op, omdat je leert te zien dat er geen kwaad is en geen verdeeldheid, alles is een illusie. Het geeft je een mysterieuze initiatie in een geheime wetenschap die anderen missen, die blijven illusies zien van dingen en denken dat ze reëel en onderscheidbaar zijn. Dingen zijn niet-dingen, niets. Als realiteit dan een illusie is, dan moet je je gevoelens en intellect verschalken om te verwerpen wat ze zien en 'objectief' daar is. Senior beschrijft hoe je dat kan doen:
Door speciale gaven, en door bepaalde initiaties en door bepaalde disciplines te doen, kan men volgens de Oosterse traditie, de fysieke staat transcenderen van rationele animaliteit ... Vanuit dat hoger gezichtspunt, is de realiteit gezien onder het aspect van advaita, of 'nond-dualiteit'. In deze staat is het rationele getranscendeerd en de verlichte ziet alles als een.

Tijdens zijn studies stootte hij op enkele centrale Westerse teksten, met name door St Thomas Aquinas en Aristoteles (die zaten in de voetnoten van Hindu filosofen). Door ze te lezen vond hij het wezenlijke verschil tussen het Westen en het modernisme/oosterse religie/New Age en Westers denken. De eeuwenoude gedachte van het Westen is: de realiteit is werkelijk reëel. Je moet de Waarheid zien als waarheid en je confirmeren, niet het idee van het bestaan verwerpen of een eigen waarheid uitvinden om de betekenis van het leven te snappen. Het leven heeft een betekenis! Er is een waarheid!

Dat is waar Aristoteles en Aquinas en al het Katholieke denken begint - het realisme dat wat is niet tegelijkertijd kan zijn en niet zijn tegelijkertijd. De schaduwen verwarren ons allemaal, maar het oosten zegt dat de schaduwen niet reëel zijn en geven dus de 'rationele animaliteit' op; het Westen zegt dat het reëel is en het feit dat er een zijn is, wijst ons uiteindelijk op de waarheid en op God. Deze eeuwenoude filosofie van het Westen zegt dat er iets buiten ons is, iets waar, en het grote goed van het rationele intellect, dat de oosterse religies verwerpen, is dat je Het kan zien! Er is een waarheid, ga uit en leeft het!

Maar wacht! Het wordt nog beter. We noemen de grote oneindigheid niet 'Het' zoals brahma, maar we noemen het Onze Vader. Hij is niet niets (een intentionele dubbele ontkenning), Hij is de God die tegen Moze zei: 'Ik ben die is'. Bestaan is Zijn naam! De reden waarom brahma 'Het' wordt genoemd in het oosten is omdat je er geen relatie mee kan opbouwen, want dat zou een onderscheid inhouden (en 'jij' en 'ik') - maar alles is een, herinner u? God aan de andere kant heeft laten kennen wie Hij is, dat wij zijn, en dat we tegelijkertijd zijn en niet hetzelfde zijn, daardoor kunnen we een relatie opbouwen. Gemeenschap verwacht een samenkomen van verschillende dingen, zoals een man en een vrouw in het huwelijk. En, in God, is de gemeenschap bijna oncomfortabel dicht en relationeel - Hij is onze Vader en wij zijn Zijn zoon door de Zoon.

En het wordt nog erger. Niet alleen is de realiteit reëel, maar de Bron van het, de Logos (wijsheid of woord) en het werd vlees en het heeft onder ons gewoond. Oosters denken heeft zelfs niet graag te zeggen dat we een relatie kunnen hebben met het oneindige, dus hoe ongelooflijk is het dat Maria Hem gedragen heeft!

Dat is de reden waarom John Senior - net zoals de Wijzen uit het Oosten die we deze week vieren - uiteindelijk hun weg vonden van het Oosten naar het Westen, naar de Kerk. Hij geloofde dat warmte warm was en stenen hard, en dus dat waarheid reëel was. Zoals de Wijzen uit de Evangeliën kwam Hij van het Oosten omdat Iets daar reëel was, heel reëel. Het was zelfs zo reëel dat Maria Zijn pampers moest verversen. De Wijzen en ook John Senior kwamen naar het Westen om de Echte Aanwezigheid te vereren, en zo te ontsnappen van de Werkelijke Afwezigheid.

Kom, laat ons Hem aanbidden


Geen opmerkingen:

Een reactie posten