Interview van 27-09-2016 door Fiuseppe Rusconi; vrij beschikbaar op het internet.
werkvertaling.
Bij het begin van de maand september heeft de regering Orban de creatie van een Dienst voor de vervolgde christenen in de wereld - toevertrouwd aan een staatssecretaris - binnen het ministerie van sociale zaken. Een goed initiatief dat het internationaal imago van Hongarije moet helpen?
Het is zeker zo dat ieder gebaar van deze aard een zeker 'public relations' karakter heeft. Maar fundamenteel gaat het toch verder. Deze nieuwe dienst, dat zijn activiteiten zal opstarten in december, komt niet uit het niets. Het is al jaren dat Hongarije, zonder dat veel lawaai over te maken, de christenen van het Midden-Oosten helpt. Wij hebben bijgedragen, in samenwerking met de Hongaarse bisschoppenconferentie, aan de oprichting van scholen in Erbil, waar we de opvoeding van 400 scholieren steunen, net zoals voor enkele honderden anderen die in opvangkampen verblijven. Wij financieren ook de bouw van huizen voor de vluchtelingen, niet ver van waar ze verlaten werden, zodat ze niet gedwongen worden om de lange reis naar Europa te ondernemen. Wij hebben ook de families van de 21 Egyptische kopten gesteund, die vermoord werden op een strand in Libië: zoals we gevraagd hadden hebben we hen koeien gegeven voor de melk en andere concrete zaken voor het gewone dagelijkse leven. We hebben de visa gefaciliteerd voor de christenen van wie het leven werkelijk bedreigd is. We hebben ook al 5 miljoen klaargezet voor de bouw van een ziekenhuis in Syrië, zodra het mogelijk is.
Men mag stellen dat de dienst werd gecreëerd na de ontmoeting eind augustus te Frascati (bij Rome) van een groep van Katholieke wetgevers (ingesteld door kardinaal Schönborn in 2005), met meerder patriarchen van het Midden-Oosten, waaronder de Libanese Maroniet Bechara Boutros Al-Rahi ...
Twee niet-Katholieken, twee Hongaarse calvinisten, hebben dit jaar aan de ontmoeting deelgenomen: de eerste minister Viktor Orban en de minister van Sociale zaken Zoltan Balog. En door hun indrukken van wat ze daar hebben gehoord, hebben ze besloten dat Hongarije een publiek teken moest geven voor de ondersteuning van de vervolgde christenen. Heel openbaar, om anderen aan te moedigen hetzelfde te doen. We letten ook nauw toe op de verborgen vervolging in Europa. We moeten humanitaire initiatieven nemen, de vluchtelingen ter plaatse helpen, beschutting geven op gevaarlijke plaatsen, de juiste informatie verspreiden ... maar de details komen in de volgende maanden.
Over barmhartigheid gesproken: dit jaar is het de 1700ste verjaardag van de geboorte van St Martinus.
Dit jaar viert Hongarije de 1700ste geboortedag van een bijzondere heilige, St Martinus van Tours, maar hij is de zoon van een romeinse officier van Pannonie, dat is in Hongarije, in Szombathely. Sint Martinus leert ons dat we er moeten zijn voor onze naaste als hij op onze deur klopt. Het is niet wij die kiezen. Martinus wist niet dat hij de arme zou tegenkomen, hij was niet voorbereid, hij had geen zak met voedsel bij, maar spontaan heeft hij gegeven wat hij had, de helft van zijn mantel. En dat is in essentie de boodschap van Franciscus.
De Paus heeft niet overwogen om naar Hongarije te komen dit jaar?
Hongarije heeft de Paus uitgenodigd voor het Martinusjaar. Franciscus was er blij mee en heeft geantwoord dat hij wilde komen. Spijtig genoeg moet hij, gezien zijn 79 jaar, een keuze maken. We begrijpen dat hij niet overal kan gaan waar hij zou willen. Ik wil ook vermelden dat 9 mei jongstleden in de Hongaarse Academie in Rome een interessante conferentie werd gehouden over St Martinus van Tours als Europees personage, waaraan ook kardinaal Poupard, de Zwitserse ambassadeur Pierre-Yves Fux en de franse zaakgelastigde ad interim Francois-Xavier Tilliette hebben deelgenomen.
Wat is de relatie van de regering Orban met de kerken in de Hongarije.
Goed, zeker gefundeerd op de weide samenwerking zoals in de grondwet staat. De regering betaalt de publieke activiteiten van de Kerken en het geld is gebruikt voor de caritas voor de armen. Dat is ook het geval voor de joodse gemeenschap...
... die vandaag de grootste is in West-Europa, hoewel ze grote verliezen heeft geleden (600 000 doden in de tweede wereldoorlog), die zeker nog groter zou geweest zijn zonder de 'reddingsoperaties' van duizenden door diplomatieke vertegenwoordigers van Spanje, Zweden, Zwitserland en de Apostolische Nuntiatuur, en door Giorgio Perlasca.Hoe gaat het met hen de joden van Hongarije?
Ik denk dat het goed gaat, zij hebben bloeiende verenigingen. Zelfs als er in dit land krachten zijn die het moeilijk hebben met de joodse gemeenschap. De regering doet veel voor de joodse gemeenschap. Er is bijvoorbeeld een project voor het terugvinden en herstellen van joodse kerkhoven. Dat is niet iets banaal. Toen ik in Oostenrijk was heb ik eens mijn kinderen meegenomen naar een joods kerkhof, verstopt in het bos, en schoon gemaakt: op de graftombes kon men de leeftijd lezen van de overledenen, ze stopten allen op een zekere datum. Een geschiedenisles ... heel treffend. Verschrikkelijke dingen zijn hier gebeurd, op deze plek, en niet ergens ver weg.
Laat het ons hebben over de relaties tussen Hongarije en de Heilige Stoel ...
De contacten zijn hartelijk. De Heilige Stoel waardeert de initiatieven van de regering ten voordele van de familie: bijvoorbeeld na het derde kind is men bijna verlost van de inkomstenbelasting. Een andere kwestie waarover we bijvoorbeeld goed overeenkomen is de strijd tegen het antisemitisme. Net als over de Roma: in april zal ik een conferentie samenroepen over de situatie van de Roma in Europa, en competente personen uitnodigen over het opzeggen van hoopvolle projecten. In Hongarije is er een belangrijke aanwezigheid van de Roma of Tsiganes: zij zijn geen migranten, al brengt hun integratie genoeg problemen mee. Ik zou de vertegenwoordigers van verschillende Europese landen, de Orde van Malta, de Heilige Stoel (die een ambassadeur heeft bij de Roma), Caritas, Egidio, .. willen uitnodigen. En natuurlijk waardeert de Heilige Stoel ook de dienst voor de verdrukte christenen die we hebben opgezet...
Toch leest men op de meerderheid van de Katholieke Italiaanse pers, en op Italiaanse Katholieke nieuwssites, dat het referendum van 2 oktober 'xenofoob' is, dat Viktor Orban een 'ultra-nationalistische' demagoog is, 'dat hij een referendum heeft uitgevonden tegen de EU' ... en dat niet alleen: het referendum 'is niet christelijk', het is tegengesteld aan de woorden van paus Franciscus die niet ophoudt om te zeggen dat men geen muren mag bouwen ...
Heel wat Katholieke media gebruiken de sterke en weerkerende zinnen van de Heilige Vader over de bouw van muren. Nochtans volg ik met aandacht alles wat de Paus zegt, en ik heb opgemerkt dat Franciscus het recht onderstreept dat ieder volk het recht heeft om haar eigen waarden te bewaren. Bijvoorbeeld bij de rede tot het Diplomatieke Corps op 11 januari 2016 heeft hij met ernst de uitgebreide vrees van de landen van ontvangst onderstreept, en hun recht op veiligheid erkend. Franciscus wijst dus op het evangelische werk van onthaal naar allen, mar ook met realisme, men moet ook de grenzen van wat realistisch mogelijk is benadrukken. En over het referendum van 2 oktober, wijs ik op wat hij zei op 26 juni 2016, tijdens de terugreis van Armenië, over Brexit: 'de stap die de EU moet nemen om de kracht te hervinden die ze in haar wortels heeft is een stad van creativiteit en ook van 'gezonde desunion': dat wil zeggen naar meer onafhankelijkheid, meer vrijheid voor de verschillende landen van de unie'. Dat is nu net wat Hongarije wil vragen met haar referendum van 2 oktober.
---
Laat ons bidden voor de vervolgde christen in Europa en het Midden-Oosten.
Laat ons bidden voor de Paus; dat hij stevige muren mag bouwen tegen de zonde, tegen het ongeloof, tegen een goddeloze consumerende immorele maatschappij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten