zaterdag 5 maart 2016

Priorité à la mission

De missionarissen van de Barmhartigheid vieren hun 10de verjaardag in het bisdom van Fréjus-Toulon. Hun groei verplichtte hen om een huis in het centrum van de stad bij te kopen. Hun stichter en overste, E.H. Loiseau spreekt over de gemeenschap en haar noden.

Wij zijn in het Jaar van de Barmhartigheid, gewild door paus Franciscus: wat betekent dat voor u?

Het is een jaar vol grote genade voor de Kerk. De barmhartigheid is de spiritualiteit van het derde millenium, zoals de Heilige Johannes-Paulus II zegde. De ultieme reddingsplank voor het heil van de mensheid, zo zei Onze Lieve Heer tegen de heilige Faustina. Er is dus een eschatologische dringendheid om de Goddelijke Barmhartigheid te verkondigen aan de wereld. Het is de hele liefde die het Hart van Christus doet bloeden voor de mensheid die gekwetst is door de zonde. De Barmhartigheid ligt in het verlengde van de verering voor het Heilig Hart met een accentuering op de vergeving die de mens gebukt onder de zonde nodig heeft. Tegenover de structuren van zonde en van de cultuur van de dood, brengt de Goddelijke Barmhartigheid ons verlossing en hoop op de verrijzenis. Ze is de ultieme reddingsboei tegen de opmars van het kwaad, ze verkondigt de triomf van de liefde van Christus. Paus Franciscus raakt het hart van mensen ver van de Kerk, dit jaar kan de kans zijn om beter het sacrament van de verzoening te beleven in onze parochies.

Hoe gaan jullie tewerk bij de evangelisatie van de moslims? Zijn er bekeringen van de islam naar het Christendom?

Het is belangrijk dat we de uitdaging van de verbreiding van de islam in Europa aangaan. We moeten eerst en vooral iets leren over die religie en bidden opdat de moslims het ware gelaat van Christus zouden herkennen, los van de vertekende Christus die beschreven wordt in de koran en de sunna. Wij zijn aanwezig in drie steden waar de moslimpopulatie erg groot is. Het volstaat ons om in de straat te lopen in ons habijt en we hebben contact. Heel wat moslims hebben een eenvoudigheid om over religieuze zaken te praten, zij hebben geen gebrek aan menselijk respect om in het openbaar over God te spreken.
Wij gaan regelmatig naar de moslimbibliotheken en ook naar de bars in Narguilé, en ook van deur tot deur gaan is een goede weg. Dit jaar heeft een hele familie samen gevraagd om gedoopt te worden, zozeer waren ze geraakt door Jezus; een ander werd tijdens een requiemmis geraakt door de genade. Het is moeilijk om een cijfer te plakken op het aantal moslims dat wil gedoopt worden in Frankrijk, velen worden trouwens evangelicalen.
Maar het is in de landen van de Maghreb dat we talrijke bekeringen zien, als gevolg van mystieke fenomenen zoals dromen van Jezus of Maria. In Marokko worden de bekeerlingen verworpen door de Katholieke Kerk, en dan worden ze evangelialen. In Algerije en in Tunesië worden ze in mondjesmaat aanvaard door de hiërarchie, maar die nieuwe bekeerlingen worden vaak bedreigd. Maar in ieder geval zijn dit soort bekeringen in groep, zoals in meerdere moslimlanden zoals Indonesië iets uniek in de geschiedenis van de islam.

Hoe ziet u de positie van de Kerk tegenover de moslims en met name tenopzichte van hun bekering?

Vaak voelt de hiërarchie zich geblokkeerd om bekeerlingen te ontvangen om drie redenen. De eerste is omdat de islam bekeringen verbied, met de doodstraf als straf. De hiërarchie heeft ook schrik om te worden verbannen. De tweede reden is theologisch, het gaat om een verkeerde interpretatie van de interreligieuze dialoog: de islam lijkt hen als een weg tot het heil, of als een authentieke weg naar God. Tot slot hebben sommige priesters schrik in sommige moslimlanden omdat het doopsel niet gemeend is, maar enkel een mogelijkheid tot immigratie. Hoewel er wel wat waarheid kan steken in voor ten minste twee van deze reden, blijft de hiërarchie toch wel erg timide. We zijn dus niet, in tegenstelling wat de hiërarchie nochtans vraagt, in een cultuur van missionering. Maar ik ben er zeker van dat dat zal evolueren.

Het islamterrorisme verbreidt zich op verontrustende mate in Frankrijk en elders in de wereld: wat denk u van dit fenomeen? Kan de islam zich hervormen en 'integreerbaar' worden in onze westerse samenlevingen?

De strategie van terreur maakt deel uit van de geschiedenis van de islam, de profeet Mohammed heeft dat gebruikt om zijn tegenstanders te elimineren en de islam heeft zich historisch met de djihad verspreid. Het gaat dus om een permanente verleiding in de moslimgedachte, dat zijn we in het salafisme dat wil teruggaan op de autenticiteit van vrome voorgangers. Het is zeker dat de amerikaanse buitenlandse politiek en de Europese samenwerking daarmee voor een deel verantwoordelijk is aan de verspreiding van het terrorisme. De westerse oorlogen die begonnen zijn om de politieke en economische macht te vergroten, heeft bijgedragen aan de wanhoop van die samenlevingen.
De radicale islam voedt zich met onze zwakheden en ons gebrek aan identiteit. Ik denk dat de islam integreerbaar zou zijn in een klein aantal in een land met een krachtige spirituele identiteit. Ik denk niet aan een snelle hervorming van de islam door het dogma van het ongecreërde woord en de imitatie van de profeet. Het ongeschapen woord, dat is meteen een afwijzing van een hermeneutiek die de heilige teksten zou kunnen onderzoeken en kijken wat hervormbaar is. Zelfs tegenover de moderniteit kan de islam door haar simpelheid en haar vermengen van spirituele en wereldlijke zaken, een attractiviteit hebben. De laïcité en het liberalisme van onze landen kan geen antwoord bieden, ook al leven een groot aantal moslims in een morele en intellectuele schizofrenie.

U evangeliseert niet alleen onder de moslims maar ook onder de jongeren: wat vindt u van de situatie van de jongeren van vandaag in tijden van internet en modialisatie, is ze open voor evangelisatie?

De jongeren zijn heel doordrongen door de principes van de liberale staat, ook al zijn we in parochies van grote steden en bij nieuwe gemeenschappen een verandering. De Manif pour tous was ook een interessant identiteits-fenomeen. De vraag van jongeren voor een bescheiden en missionaire Kerk is een uitdaging voor de hiërarchie.

U hebt ook een videoreeks gestart met video's voor de vasten: de moderne technieken zijn die een goed middel voor evangelisatie?

Ja, dit jaar hebben voor iedere dag van de vasten een korte video van 3 of 4 minuten gemaakt, om het idee van de Barmhartigheid nog meer ingang te doen vinden, in deze tijd van de vasten. Het is vanzelfsprekend dat de Kerk deze technieken moet gebruiken en erg tegenwoordig moet zijn op de sociale netwerken want de jongeren zoeken de Waarheid doorheen die kanalen. We moeten daarin sterk groeien. De moslims en de evangelicalen zijn daar erg op ons vooruit. Maar men moet ook niet vergeten, dat niets het persoonlijk contact in voor oprechte bekeringen kan vervangen.

Uit la Nef - maart 2016




Deze jonge congregatie heeft nog heel wat financiële steun nodig. Recent kochten ze een café in de parochie, om te gebruiken in hun missie (le Graal). En door de toevloed aan seminaristen (11!) hebben ze ook een nieuw gebouw aangekocht. 

U kan hen steunen > zie www.misericordedivine.fr of smmd@diocese-frejus-toulon.com






Geen opmerkingen:

Een reactie posten