Eminentie: U heeft uw vorige boek gewijd aan de stilte. Nu schrijft u in 'Het wordt avond, de dag loopt reeds ten einde': 'maar nu kan ik niet langer zwijgen'. Alsof er een druppels water is geweest die de emmer heeft doen overstromen. Wat heeft u bewogen om opnieuw te gaan schrijven?
Mijn reactie is niet zomaar impulsief, er is niet een plotse reden gekomen die me heeft doen schrijven. Dit boek is het resultaat van een reflectie die voor mij niet nieuw is, maar die zich over een hele tijd gevormd heeft: het is geen academische verhandeling, maar de schreeuw van een herder die de analyse maakt van zijn tijd. Ik kan dus niet langer zwijgen - maar ik durf het zeggen: we kunnen het niet - want wat ik in realiteit vaststel is heel erg: we leven in een heel erge spirituele crisis. We hebben te maken met een stilzwijgende apostasie. Dat is zo in heel de wereld, maar vindt haar oorsprong vooral in Europa. En het komt van een verwerping van God, een verwerping die zich in de geest van veel westerlingen heeft geworteld. Want tegenwoordig heeft de mens God vervangen. De Vader wordt verworpen en God wordt verworpen, want men wil niet toegeven dat men op iemand moet steunen. Iedereen wil zichzelf bepalen, in zijn leven, in de dood, in de sexualiteit, tot zelf het veranderen van de menselijke natuur, louter op basis van eigen ideeën. Dat is iets dat nog nooit is voorgekomen en iets bijzonder pervers heeft. Dat komt niet overeen met de menselijke natuur en het verlangen van de mens om steeds nieuwe ontdekkingen te doen, vooruit te gaan, ten diepe zijn intellectuele en cognitieve mogelijkheden gebruiken voor het algemeen welzijn; mogelijkheden die hij zelf ontvangen heeft als een geschenk. We gaan hier veel verder dan het overmenselijke van Nietzsche. We leven vandaag een innerlijke barbarie, niet zoals die van de Romeinen van de 4de eeuw die een uitelijke barbarie onderginnen, komende van hun vijanden. Ik nodig u uit om een boek te herlezen van de filosoof John Senior 'The Death of Christian Culture', gepubliceerd in 1978. Mijn alarmkreet is ook een kreet uit liefde voor de mens. Laat ons terugkeren tot wat we zijn, laat ons terugkeren tot de realiteit. De gecultiveerde man is een man fier om erfgenaam te zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten